Goedemorgen mijnheer Stoop en mevrouw Paas,

Naar aanleiding van uw sommerende brief ben ik gisteren bij u op kantoor geweest. Nu ervaren, door vaker met beslissers aan tafel te zitten, had ik een moeder bij mij, waarvan haar dochter slachtoffer is van niet alleen ouderverstoting, maar erger, dat Jeugdzorg Brabant daar een zeer grote rol in speelt. 

Aan de hand van praktijkvoorbeelden hoopte ik zo ons punt te maken, daar het anders lastig praten is; ‘wij herkennen ons niet in uw verhaal’.

Er waren voor u 3 redenen waarom u mij wilde zien. Helaas stond u niet open om inhoudelijk te praten over de extra kooltjes die gezinsvoogden en gedragsdeskundigen op het vuur gooien, nee, wederom ging het om uw organisatie te beschermen. Zo zonde.

Of ik niet meer wilde schrijven met naam en toenaam. De reden; u, uw organisatie heeft er last van! Uw medewerkers worden erop aan gesproken. Zaken worden uit context gehaald en daar heeft de GV last van. 

Mijnheer Stoop, laat ik heel helder en duidelijk zijn;  Natuurlijk blijven wij namen aanhalen. Dat kan in positieve zin, maar zeker al die directeuren/beleidsmakers mogen met naam en toenaam bekend worden. Zij zijn degenen die willens en wetens deze ellende bevorderen. Simpel weg omdat het wel zo lekker verdiend. Want laten we eerlijk zijn, ouderverstoting kan zo verholpen worden, maar ja, dan geen lange trajecten meer, niet een OTS van een jaar met geheid die verlenging omdat 1 ouder niet meewerkt (strijdend!) of omdat heel simpel de gezinsvoogd geen spat heeft uitgevoerd en het kind met ouders in scheiding als verdienmodel ziet.

Nu wij de veroorzakers (daar schaar ik u mevrouw Paas onder) adresseren, veroorzaakt herken Ouderverstoting een aantal zaken, waaronder de 2 belangrijkste; ouders beseffen dat het hun plicht is op te staan tegen deze grove vorm van mishandeling, dat (bewust) handelingsonbekwame jeugdzorg professionals de kinderen contra productief/ onnodig belasten, derhalve dat ouders deze professionals daarop wijzen, vergezeld met de nodige klachten/publiciteit totdat Jeugdzorg zelf bladzijde 25 van het rapport Scheiden zonder schade ter harte neemt en werk gaat maken van de bijscholing gesteld in het rapport.

Wegkijken is geen optie meer. Intimidatie, onthouden ontlastende informatie, vervalsen, vals beschuldigen/aannames maken, koninklijke weg opleggen, ouderverstoting niet alleen ontkennen, nee er actief aan meewerken kan/mag niet meer.

Vervolgens vroeg u mij informatie toe te sturen en te schrijven wat ik denk dat er moet gebeuren.Maar wat u dus met die informatie doet, daar wilt u niets op toezeggen. Zo iets ervaar ik als een poging om mij af te leiden van onze zaak. Het is niet aan mij, er ligt genoeg informatie in jullie lades te verstoffen. Als ik 4 woorden intyp: kind wijst ouder af en 2 muisklikken verder heb ik zo veel informatie over ouderverstoting dat ik de bomen in het  bos niet meer kan zien. Maar goed; hier hebt u twee websites:

  1. www.defamilieacademie.nl Voor de nodige bijscholing. 
  2. www.herkenouderverstoting.nl Om te lezen wat ouderverstoting nu werkelijk inhoudt en op de hoogte te blijven van alle ontwikkelingen.

Waar ik al helemaal niet voor open sta, is een meeting met uw personeel om hun te vertellen wat ik denk dat er moet gebeuren. Wat een waanzin! Ik ben geen professional, heb dus ook niet dat gewicht. Ik verwijs nogmaals naar de Familieacademie. Laat uw personeel bijscholen om zo de nodige accreditaties te behalen, want daar werkt Herken Ouderverstyoing toe; Wij hebben het recht om kwaliteit te eisen, derhalve enkel professionals die echte specialisten zijn met betrekking tot echtscheiding (richting ouders en kinderen). Derhalve zullen wij vragen naar accreditaties. Het gaat om onze kinderen! Het is onze grondwettelijke zorgplicht voor onze kinderen op te komen en dus ook te eisen dat de mensen die zich zonodig hiermee willen bemoeien goed geschoold/geaccrediteerde cursussen hebben gevolgd.

Gezinsvoogden die beweren genoeg kennis te hebben en vervolgens aantoonbaar de mist ingaan, zullen dus steeds meer ‘last’ krijgen van ouders die dit niet accepteren. Daarbij zullen wij de nationale en Kinderombudsman betrekken totdat dus de directies begrijpen dat het verdienmodel, zoals het was niet meer gaat werken.

Persoonlijk vind ik het een schande dat u na 10 november 2017 niet al bent begonnen met kijken naar de mogelijke bijscholing van uw personeel. Laat staan hoe stuitend ik het vind dat u zich niet geroepen voelt maar iets met dat rapport Scheiden zonder schade te doen. Ook u had 22 februari 2018 meteen met maatregelen kunnen komen!

Waar ik wel op toezeg is het volgende: zet aan het begin van de scheiding, desnoods bij de eerste melding van Veilig Thuis de ouders in een ruimte en laat mij een half uur alleen met deze ouders praten. 10 tegen 1 dat deze ouders na een half uur naar buiten komen, jullie de hand schudden en jullie bedanken! Dat ze begrijpen dat deze grove vorm van mishandeling niet goed is en dat de verstotende partij, met wat er nu ligt, alleen maar zichzelf benadeelt. Maar ja, daar gaat de omzet.

Vervolgens kwam het gesprek op het opnemen ban gesprekken. In eerste instantie vertelde u mij dat dit niet mag. Vervolgens vindt u dat wij dit van te voren moeten vertellen. Ook zegt u mij dat de ouders die dit doen, enkel de opnames mogen doen om het gesprek terug te luisteren. 

Ik heb u gewezen op de wet, maar u vertelde mij dat uw huisregels boven de wet staan. Nou weten wij best dat dit niet zo is, dus vond ik dit een grappige non discussie. Toch, wat mij opviel tijdens het gesprek was uw schouderophalen bij bijvoorbeeld het noemen van de overheid, de wetten an sich, het rapport Scheiden zonder schade. Het lijkt wel alsof die wereld niet bestaat voor u. Doortrekkend vroeg ik me af of u dus uw eigen regels toepast over bijvoorbeeld art 3.3 waarheidsvinding jeugdwet?

Dat was het moment dat u het gesprek afbrak.

Eenmaal buiten vroeg de moeder wat er nu bereikt was. Nou, daar kan ik kort in zijn, JZ Brabant weet waar die aan toe is. 

Wat JZ Brabant vervolgens gaat doen is een zaak voor JZ Brabant zelf.

Met vriendelijke groet,

Anne-Marie van Mackelenbergh


24 april 2018

Goedemorgen mijnheer Stoop, gebiedsmanager Jeugdzorg Tilburg.

Met dit schrijven rijk ik u de hand en ik hoop van harte dat u deze aanneemt.

Als oprichter en mede-beheerder van Herken Ouderverstoting en wonende in Tilburg ben ik aardig ingevoerd op de handelswijze van de spelers, waaronder Bureau Jeugdzorg Noord Brabant.

De berichten die ik van ouders krijg die, als gevolg van een high conflict scheiding, een OTS hebben aanvaard of opgelegd hebben gekregen, stemmen mij ver van vrolijk. Ik durf gerust te stellen dat juist de Gezinsvoogden als pyromanen bij de brandweer functioneren en simpel gezegd moet dat afgelopen zijn.

Kon Jeugdzorg in het verleden nog schermen met die rust voor de kinderen, die dus o zo belangrijk is en als gevolg 1 ouder aan de zijkant plaatsen, sinds het congres Waarheidsvinding in de Justitionele keten, 10 nov 2017, hoort u en uw gehele organisatie ervan doordrongen te zijn dat deze notie op NIETS is gebaseerd.

Sterker nog, die rust werkt contra productief, het staat een goede identiteitsontwikkeling van het kind in de weg. Los van wat ouderverstoting met de ouders zelf doet.

Ik verwijs u naar de website www.herkenouderverstoting.com, waar u de presentatie van Taveccio en Stams kunt lezen, als mede het rapport van Washak, ondertekend door 110 echte wetenschappers.

Naar aanleiding van dit gegeven heeft het NJI onlangs ze notie van rust op zwart gezet. Op dit moment is onder andere Taveccio , samen met het NJI bezig met het herschrijven van de richtlijnen.

Dus Jeugdzorg staat erg zwak als een gezinsvoogd als nog aan komt zetten met die zogenaamde rust.

Toch is dit nog steeds bij Jeugdzorg Noord Brabant de regel!

Ook kunt u op onze website het rapport Scheiden zonder Schade terug vinden en met name bladzijde 25 is erg interessant. Graag wil ik van u vernemen hoe uw organisatie met deze informatie en aanbevelingen omgaat.

Boven alles wil ik aanmerken dat ik niet uw vijand ben. Maar wat JZ nu neerzet is niet alleen contra productief, het is tegen de Rechten van het Kind en zelfs strafbaar.

Ik wil graag op korte termijn met u aan tafel. Liefst zie ik de heer Bernd Roks daarbij aanschuiven, als mede een beleidsmedewerker van uw organisatie en iemand uit de praktijk.

Ik draag voor Remko Krol. Een gezinsvoogd die met droge ogen aan een moeder durft te beweren dat er ook kinderen zijn die later geen last krijgen van hun ouderverstotingsgeschiedenis. Ik wil heel graag horen hoe hij aan zijn wijsheid komt. Is dit de gedachtengang van JZ?

Ik denk graag in oplossingen en ik hoop dat mijn gesprek met u aanzet zal zijn tot een beter functioneren van de gezinsvoogd. Want laten we eerlijk zijn, zo moeilijk is het niet.

Het is een kwestie van willen en doen.

De vraag is dus of JZ wil ! Bewuste handelingsverlegenheid en handelingsonbekwaamheid is desastreus en u zou dat niet moeten willen. Mocht JZ zich niet geroepen voelen en graag op de huidige oude voet verder gaan, dan kan ik u alleen maar waarschuwen; dan is uw rol bij echtscheidingen binnenkort uitgespeeld.

Graag hoor ik wanneer u tijd hebt. Ik neem graag 2 ouders mee om mijn verhaal te staven. Het spelletje dat u zich niet herkent in mijn verhaal, of ik voorbeelden heb en daarmee komende te horen krijg dat we hier niet dieper op in kunnen gaan in verband met de privacy, heb ik te vaal mogen meemaken. Vandaar deze ouders, die komen met voldoende praktijkvoorbeelden.

In afwachting op uw reactie

AM van Mackelenbergh


Reactie terug 25 april 2018:

Geachte mevrouw Van Mackelenbergh,

Uw verzoek heb ik in goede orde ontvangen. In cliëntsituaties waarbij mogelijk sprake is van de door u genoemde problematiek, is de jeugdzorgwerker de eerste gesprekspartner voor cliënten en/of belanghebbenden. Indien gewenst/nodig kan de jeugdzorg werker mij verzoeken op enig moment gesprekspartner te zijn in een individuele casus.

Voor het door u genoemde onderwerp zie ik me niet als gesprekspartner voor u. Met respect, maar ik ga dan ook niet in op uw verzoek om te komen tot een afspraak.

Met vriendelijke groet,

Gerard Stoop

Jeugdbescherming Brabant

Gebiedsmanager

Alleenhouderstraat 25,

5041 LC Tilburg

Postbus 339,

5000 AH Tilburg


Ha, daar kan ik wel iets mee:

27 april 2018

Tja, mijnheer Stoop,

Waarom verbaasd uw antwoord mij nou niets……

U mag dan wel van mening zijn dat ik te min ben voor u, echter, u zit er een beetje naast. Ik bewandel heel bewust mijn wegen. Natuurlijk zal ik uw naam in Den Haag nog eens extra aanhalen en uw houding beschrijven als exemplarisch!

U zult er vast en zeker ook geen moeite mee hebben dat ik er iets van ga vinden in mijn blog en openbare Facebookpagina. U staat immers voor uw organisatie en wilt niets weten over de misstanden. Dan maar op de harde manier.

Ik laat hier een paar daagjes overheen gaan opdat u terug kunt komen op uw beslissing.

Kijk, een uurtje van uw kostbare tijd, kan veel ellende voorkomen….

Arrogantie van uwe kant is zeer misplaatst en niet willen weten zorgt ervoor dat wij u persoonlijk aansprakelijk gaan stellen.

Met vriendelijke groet,

Anne-Marie van Mackelenbergh