Dood eng! Ik ben dus erg bang dat jeugdbeschermers 'opgevoed' zijn met een koker gedachte.
Lees het interview en zie in dat ouders die verwikkeld zijn in een complexe scheiding helemaal NIET thuishoren bij de jeugdbescherming.

Anno 2020 horen ouders hiervan op de hoogte te zijn om gemotiveerd het anders te EISEN. Zie Blauwdruk en Het beste Besluit voor het Kind.

 Jij, ouder, bent ten alle tijden EINDVERANTWOORDELIJK

Waar schrik ik van? Van dit soort uitspraken:

Moet de staat zich wel zo intensief bemoeien met de jeugdzorg?

“Ja. Het is in dit land een democratisch besluit en wettelijke plicht om ook de jongste burgers te beschermen, ook om de maatschappij veilig en leefbaar te houden. Het gezin is een minimaatschappij. Het gedrag, de omgangsvormen en de normen die kinderen in hun gezin krijgen aangeleerd, passen ze simpelweg toe in de rest van de samenleving.

“De interventies die je nu bij kinderen en jongeren doet, werpen misschien pas later vruchten af. Dus als je ziet dat volwassen Nederlanders in 2040 over het algemeen gelukkig zijn, werk hebben, weinig psychiatrische problemen kennen en zelf gelukkige kinderen opvoeden, is de jeugdzorg in de jaren ervoor goed verlopen. Helaas is ons politieke bestel niet ingericht op zo’n lang en duurzaam product. “

“Dat klopt. Ik maakte mee dat een meisje van acht haar vader niet meer wilde zien; de ouderverstoting. Ouders zaten in een zogenaamde vechtscheiding, maar ik zag niet dat moeder het kind opzette tegen vader. Moeder wilde dat dochter omgang had met vader. Er was geen teken van misbruik door vader, toch verstootte dat meisje hem.”

De gezinsmanager/ jeugdbeschermer/ gezinsvoogd of hoe ze zich noemen is niet in staat pathogeen ouderschap, de 4e vorm van huiselijk geweld en kindermishandeling, op te merken en er dus gepast vervolg aan te geven. Dan is de jeugdbeschermer dus handelingsonbekwaam.

Omdat hij geen juiste diagnose stelt/ zicht heeft op de zaak, komt de jeugdbeschermer met adviezen, interventies, of wat dan ook, die contra productief zijn. Tijd is immers onze grootste vijand…. Dan ga je niet wachten tot er een plekje vrij is voor gesprekken. Haal eerst het kind uit die situatie! Bij seksueel misbruik ga je toch ook niet zeggen tegen de uitwonende (verstoten) ouder dat die rustig moet wachten…. Met recht is deze vader boos.

“Als jeugdbeschermer kan ik dat meisje niet dwingen tot omgang met vader. Wel kan ik doorverwijzen naar een psychologische behandeling om de vader-dochterrelatie te verbeteren, maar er is een wachtlijst van een jaar of langer. Dat vader dan ook boos is op mij omdat hij zijn dochter niet ziet, begrijp ik heel goed. Ik ben zelf ook vader. Die wachtlijsten, dat moet echt verdwijnen.”

Daarnaast stelt deze jeugdbeschermer zich onterecht handelingsverlegen op. Een jeugdbeschermer kan de moeder een SA, schriftelijke aanwijzing, geven om mee te werken aan de omgang.

Maar nee, wachten op dure, contra productieve trajecten, want ik heb geen glazenbol nodig. Vader krijgt over een jaar te horen dat zijn dochter het nu zo gewend is, dat er geen lotsverbondenheid is. Dat forceren van omgang te onrustig is. Dat, als de vader echt van zijn dochter houdt, het met rust laat. Dat, als de vader echt van zijn dochter zou houden, zelf wel wat meer gedaan had.

Al met al een compleet falen door jeugdbescherming!