Radio uitzending 16 december 2020 vraagt om een reactie:

Geachte mevrouw Kalverboer,

Vanochtend heb ik tenenkrommend naar uw radio-voorstelling geluisterd waarin u zich inzet voor die kinderen van wie een ouder in het buitenland woont en die hun ouder wel maanden moeten missen. ‘Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer vindt dat er een regeling moet komen voor ouders die buiten de Europese Unie wonen en hun kind in Nederland willen opzoeken.’   ‘Dat kinderen daardoor soms al vele maanden hun ouders moeten missen vindt Kalverboer „echt heel triest”, zei ze vanochtend op NPO Radio 1.’

Dit toont betrokkenheid, meeleven en daadkrachtige inzet!

‘Voor normaal ouder-kindcontact is nog geen ruimte gemaakt, terwijl kinderen daar volgens het kinderrechtenverdrag wel recht op hebben, aldus Kalverboer.’

 Zelfs de rechten van een kind, het kinderrechtenverdrag, noemt u!

Maar hoe zit het dan met al die kinderen in NL die onterecht hun ouder vaak voor nog veel langere tijd niet (meer) zien?

Geldt voor hen het kinderrechtenverdrag niet?

U vindt het al ‘heel triest’ als kinderen vele maanden hun ouder moeten missen.

Hoe vindt u het dan dat duizenden! kinderen hier in NL hun ouder vele jaren niet meer ontmoeten door toedoen van de Staat, door Jeugdzorg, door de niet toetsende rechters, op basis van feitelijke onjuistheden, verzinsels en leugens?

Waar zien we, horen we, lezen we uw verzet hiertegen, uw voorspraak voor al die kinderen bij de overheid? 

U groetend,

Henny Oussoren-Stöve

Appelscha