Scheiden met behoud van kinderen, met zo min mogelijk schade!

In de ideale wereld ben jij je bewust. Weet jij dat het grillige gedrag van jouw partner niet overgaat. Weet jij dat het niet uitmaakt hoe goed jij ook jouw best doet in de relatie. Weet jij dat op tijd en maak je een einde aan de relatie voordat er kinderen komen. Weet jij dat jij die persoon niet gaat redden, helpen, steunen. Zonde van jouw energie, tijd en mogelijkheden om een partner te vinden die zich niet zo gedraagt. 
In de ideale wereld ben jij op tijd gewaarschuwd. Belangrijker, jij hebt geluisterd naar de waarschuwingen. Heb jij op tijd een einde aan de relatie gemaakt. 
In de ideale wereld had jij aangedrongen op antwoorden voordat jullie aan kinderen begonnen. Hoe zo verstoorde familieverhoudingen? Wat is jouw excuus/verhaal als motivatie mij zo te behandelen?
In de ideale wereld had jij erop aangedrongen dat jouw partner hulp ging zoeken, als voorwaarde om aan kinderen te willen beginnen.
Vind jij jezelf meer waard dan een partner die niet aardig voor jou is en derhalve geen goede ouder om samen kinderen mee groot te willen brengen. Maar blijkbaar is nu jouw wereld verre van ideaal, want anders was je niet op onze website uitgekomen.

Wat nu? Hoe blijf ik in contact en verweer ik mij tegen een ouder die mij geen gezond contact gunt met mijn eigen kind, zonder mijn kind daarbij onderdeel te maken van de eenzijdige strijd die mijn ex voert? Is er een blauwdruk? Ook al is elke zaak uniek, de overeenkomsten zijn groter. Lerend van de, door ons, gemaakte fouten enkele adviezen:

1) Werk aan jezelf

Liefst nog in de relatie! Mits je niet fysiek mishandeld wordt, misbruikt of dat jouw toekomstige ex de kinderen mishandelt. Niemand heeft jullie gedwongen om samen aan kinderen te beginnen. Vaak nog meervoud ook. Het is heel gevaarlijk om te wijzen en met afgevinkte internet diagnoses te komen. Maar ga ook heel bewust om met vastgestelde diagnoses. Immers, als je van die diagnose afwist, waarom ben je dan zonder kinderen vertrokken? Sowieso zal jij de vraag aan jezelf moeten beantwoorden; hoe komt het dat ik een relatie ben aangegaan met deze persoon en er kinderen mee heb gemaakt?

Werken aan jezelf is dus ook je ontworstelen aan het destructieve gedrag van jouw toekomstige ex. Leren hoe je het best met zo iemand om kan gaan. Dit alles kun je zelf, ook nog tijdens de relatie. Zoek hulp voor jezelf, maar besef: de sleutel zit in mijzelf. Informatie omtrent psychische mishandeling is te verkrijgen via: www.hetverdwenenzelf.org of www.zelfbescherming.org.

Werk ook aan de relatie met jouw kind. Eis vanaf de geboorte jouw ouderrol op. Wacht niet tot het kind oud genoeg is om iets mee te ondernemen. Zorg dat er een goede hechting plaats kan vinden. De signalen van komende ouderverstoting zijn er al voordat het kind is geboren; welke signalen heb jij over het hoofd gezien, waarvan heb jij weggekeken, wat heb jij laten gaan; schrijf feitelijkheden op. Maak een tijdlijn.

Het mooist is als de scheidingsbehoefte vanuit jouw ex komt, maar straal geen opluchting uit. Eerst goed, bewust, scheiden. Dan verder jouw leven vorm geven.

Wellicht ben jij in de fuik van de hulpverlening gelopen. Heb je geen stelling genomen in de rechtbank, op advies van jouw advocaat. Ben je meegegaan in het hij/zij verhaal bij al die zogenaamde professionals die niet alleen hun pedagogische normen en waarden op jou loslaten, maar ook  jouw kind belasten, en doodleuk zeggen dat zij de stem van het kind accepteren zoals ze die hebben gehoord (in bij zijn van de pathogene ouder). Durfde jij geen klachten in te dienen of zag je er tegen op. Ben je al jaren bezig, hebben jouw kinderen al tig hulpverleners gezien.

Jij was overal zelf bij, erken dat, neem die verantwoordelijkheid. Er zijn aardig wat professionals die jou kunnen helpen bij het afrekenen van destructieve patronen. Die jou inzichten verschaffen. Die jou helpen om te gaan met pathogene mensen.

2) Scheiden met behoud kinderen

Grondregel: een keuze; word/ben ik slachtoffer van de scheiding? Verlies ik mijn kinderen aan mijn ex en het systeem? Zeker als jij weet dat jij te maken hebt met een toekomstige ex die boos, wraakzuchtig is, moet je voorbereid zijn om wat kan gaan komen. Jij kent jouw ex als geen ander, dus denk vooruit.

Laat je niet verleiden tot geweld. Laat je niet provoceren. Handen in de zakken, diep adem halen, weglopen van de situatie. Een ex voeden door te reageren op haar/zijn gedrag is het domste wat je kunt doen. Jezelf verliezen in de situatie is destructief. Daarmee speel jij jouw ex in de kaart. “Zie je wel, maar goed dat ik gescheiden ben en de kinderen bij me houd, mijn ex maakt er een puinhoop van.”

Realiseer je heel goed dat wat jij niet in de relatie kon regelen, jij al helemaal niet op een afstand of, nog erger, via derden denkt te kunnen doen. Sowieso is het heel onverstandig om er derden bij te halen in de vorm van professionals. Kijk eerst eens naar de expertise. Waar is de professional aangesloten? Referenties? Heel veel beroepen/titels zijn niet beschermd. En als je al mensen wilt uitnodigen, besef, je raakt steeds meer de regie kwijt. 

Wie dan wel? Nou, professionals die verstand hebben van ouderverstoting; systeempathologie, complex trauma. Heb jouw zaken op orde! Dat houdt dus in dat je werkt, een plek hebt waar de kinderen naar toe kunnen komen en dat jouw sociale omgeving klopt. Spreek met jezelf af dat je op vaste momenten je vastbijt in de materie, opdat de scheiding niet jouw leven gaat beheersen.

Jij bent ouder! Jij bent eindverantwoordelijk!

3) Procederen en de kinderen

(de financiële afwikkeling staat hier los van)

Er zijn maar twee rechtszaken van belang:

• Gezag, verkrijgen gezamenlijk gezag. Je verweren tegen jouw ex of de instanties als zij jou jouw gezag af willen nemen.

Juist omdat er niets mis is met jou, is er ook geen reden om jou het gezag te ontnemen, of te ontzeggen. De vraag die hier gesteld wordt is simpel; Sta jij de ontwikkeling van jouw kind in de weg?

Volgens de Rechten van de Mens, opgesteld direct na de Tweede Wereld Oorlog, hebben ouders enorm veel vrijheid hun kinderen op te voeden zoals zij dit willen. O.a. op basis van culturele en religieuze waarden. De overheid mag slechts ingrijpen als er sprake is van de ontwikkelingsbedreiging van het kind; als er sprake is van kindermishandeling. 

Er bestaan vier vormen van kindermishandeling:

1. fysiek geweld;
2. seksueel geweld;
3. verwaarlozing;
4. psychisch geweld.

Kan er niet middels een diagnose bewezen worden dat er sprake is van mishandeling, dan mag de overheid niet tussen beide komen.

Het mooie is dat er nu zo veel bekend is rondom ouderverstoting en de schadelijke gevolgen van het ontbreken als ouder voor de emotionele, sociale en identiteitsontwikkeling van het kind, dat de rechter geen recht heeft om jou het ontzag te ontnemen. Met die notie van rust/de koninklijke weg is 10 november 2017 afgerekend.

Klemcriteria zoals de communicatie mogen nooit een reden zijn om jou het gezag te ontnemen. Juist dan is gezamenlijk gezag van groot belang. Jij gaat zelf wel achter alle informatie aan, dat scheelt een hoop gedoe met de ex en dus onrust.

Richt je op parallel ouderschap. Dan maar helemaal niets met elkaar te maken hebben, maar wel strikt minimaal die 50%. Tien keer raden wie hier het meest moeite mee heeft.

Grote ergernis is het feit dat vaders die samen wonen niet dezelfde rechten hebben als ouders die getrouwd zijn of geregistreerd partnerschap hebben. Samenwonende vaders zijn afhankelijk van een handtekening van de moeder op een formulier dat je haalt bij de gemeente. Dus groot advies: erkennen? Zorg dat je die handtekening hebt en doet de moeder moeilijk, meteen vervangende toestemming bij de rechter vragen --> een proces dus.

• Een omgangsregeling

Let op: heb jij te maken met een pathogene ex, besef dan dat jouw kinderen hier niet om hebben gevraagd. Jouw rechten kennen we nu wel. Dit is het moment dat jouw zorgplicht centraal staat!

Voor de sociale, emotionele en identiteit ontwikkeling is het van groot belang dat jij minimaal 50% is het leven van jouw kind bent, voor het gezonde tegenwicht. 

• Hoe langer de periodes van afwezigheid, hoe groter de negatieve invloed van de verstotende ouder, hoe sporadischer het contact, tot het contact er niet meer is.
• Hoe groter de invloed van de pathogene ouder, hoe meer een kind in een loyaliteitsconflict komt. Hoe meer het kind het gevoel krijgt te moeten kiezen. 
• Hoe groter de negatieve invloed van de pathogene ouder, hoe moeilijker voor het kind om zelf te kunnen voelen. Is het leuk, beeld ik mij dit in?
• Hoe groter de invloed van de pathogene ouder, hoe meer kans op parentificatie.

Investeer dus zelf in jouw relatie met jouw kind. Zorg dus dat je (emotioneel) beschikbaar bent voor jouw kind. Wees die ouder die te vertrouwen is en het kind het basis gevoel van veiligheid geeft. Wees die opvoeder, je hoeft geen vriend te zijn, die maken ze onder leeftijdsgenoten. Biedt het gezonde tegenwicht.

Pak het ouderschapsplan dat wij uitgewerkt hebben. Biedt het aan, zo snel mogelijk, aan het begin van de scheiding. Sputtert jouw ex, dreigt jouw ex met de kinderen, gebruikt jouw ex de kinderen als wisselgeld, dan meteen naar de voorzieningenrechter, een kort geding, puur en alleen om de omgang veilig te stellen, maar ook als signaal naar de ex; niet klooien met de kinderen!

Het is zaak om een zo volledig mogelijk ouderschapsplan te laten verwerken in de beschikking. Weet dat een rechter alleen dat kan geven waarnaar jij vraagt. Geen OTS, geen trajecten, geen onderzoeken of het moet de MASIC zijn. Maak jouw ex heel duidelijk dat de kinderen geen onderdeel van welke strijd dan ook mogen worden.

Verwijs iedereen naar de website met de vraag of ze dit zichzelf en de kinderen willen aandoen!

4) Addertjes onder het gras

• Kijk uit met derden. 

Als jij dus bij de rechter bent om de omgang veilig te stellen en jij weet dat jouw ouderschap niet ter discussie hoort te staan, straal dat dan uit!

Pas op voor raadsonderzoeken. Pas op voor een bijzonder curator. Laat staan dat jij blij moet zijn met een OTS, want hoe meer mensen zich een oordeel mogen vormen, hoe meer jij de regie kwijt raakt. Wil de rechter perse een onderzoek? Prima; eerst een nulmeting op huiselijk geweld! Bijvoorbeeld de MASIC. Ter voorkoming van het hij/zij verhaal. Uitingen van geweld zullen op feiten nagetrokken moeten worden en zijn het dus valse beschuldigingen of negatieve manipulaties/beeldvorming door jouw ex, dan hoort dat consequenties te hebben, daar dit een uiting is van pathogeen ouderschap. Besef dat de reguliere professionals hier geen verstand van hebben en hier niets mee kunnen. 

Mocht de MASIC dus uitwijzen dat jullie bij de 15% zitten die speciale aandacht/maatwerk behoeft, zorg er dan voor dat de juiste professionals dat maatwerk invullen. Dat kunnen dus nooit de eenpitters zijn. Mensen zoals jij en ik, die zich meer hebben verdiept in ouderverstoting en nu geld vragen voor zogenaamde hulp. Jij hebt als ouder recht op de juiste ondersteuning. Belangrijker is dat jouw kind recht heeft op de juiste begeleiding. En die begeleiding kan er pas komen als de juiste diagnose is gesteld. Gebruik het beste besluit voor het kind, als motivatie om de juiste mensen te krijgen, maar eerlijk gezegd; nog beter; ga voor die 50% met een goede beschikking waarbij aan alles is gedacht en los het verder zelf op!

Hoe? Door de wereld van de verstotende ouder kleiner en kleiner te maken. Vertel aan iedereen die je kent of betrokken is wat er speelt en laat niemand wegkijken.

• Doe zo veel mogelijk zelf

Wil jij niet (financieel) leeglopen, dan word jij autodidact. Dan weet jij dus precies wat mogelijk is, wat mag, kan, waar de bevoegdheden liggen van de personen die zich er mee willen bemoeien.

Jij maakt hele goede afspraken met jouw advocaat, waarbij jij 100% verantwoordelijk bent voor de tactiek. Jij betaalt, jij bepaalt. Elke advocaat die jou motiveert je te onderwerpen aan de instanties, is een advocaat die, op zijn gunstigst, er niets van snapt. Jij wilt geen processtapeling. Jij gaat niet mee in het hij/zij verhaal. Jij wilt netjes scheiden en dat zo snel mogelijk.

• Houdt derden aan de wet

Scholen, artsen, therapeuten, professionals aangesloten bij brancheorganisaties, allen hebben ze zich heel simpel aan de wet te houden. Maak dus geen ruzie als de school jou vertelt dat jij geen informatie krijgt, maar wijs ze op de wet en mail meteen onze flyer met de vraag om scheidingsprotocollen. 

 

In deze staat de wet aan onze kant, maar hier gebruik van. Jouw kind mag nergens onnodig belast worden. Ga dus zorgvuldig om met jouw handtekening. Wees kritisch wie jij toelaat in jullie leven. 

Zit je ‘vast’ aan een OTS (Onder Toezicht Stelling), houdt dan de instantie, de jeugdbeschermer aan de wet, houdt ze aan de gestelde termijnen en de regels en trap niet in dwang/drang trajecten.

• Trajecten zijn contra productief

Geen mediation, geen trajecten, geen gedoe, waarbij jij en jouw kinderen contra productief belast worden. Het is uiteraard wetenschappelijk bewezen en als er al professionals zo nodig zich met ons willen bemoeien, dan moeten ze wel de juiste kennis hebben! Daar ontbreekt het aan!

Of het nu ouderschap blijft, kind uit de knel, de schip aanpak, new beginnings of wat dan ook is, al dit soort trajecten geven jouw ex hooguit een podium om jou onderuit te halen en besef; tijd is onze grootste vijand!

Dus wat er ook gebeurt; ondertussen is er evenredig (50%) omgang.

• Intimidatie?

Besef dat nergens de rode loper voor jou uit ligt. Jij bent het verdienmodel… Jij bent dus degene die daarin mee gaat of niet. Of degenen die de opdracht van de rechter hebben aangenomen wel hun werk doen of niet. Grijp meteen in, bij de eerste fout. Dan is de toon wel gezet. Neem elk gesprek op, waar je ook bent, met welke huisregel ze ook komen. Dien klachten in, als dat dus moet. Spaar niet op, maar vind er meteen wat van.

Valse verklaringen? Valse beschuldigingen? Een contactverbod? Een gebiedsverbod? Ervaar dit als de uitgelezen kans om frontaal in de aanval te gaan. Zie het als een kans om te vertellen over ouderverstoting en derden voor te lichten. Stuur ze desnoods 1 van de 16 flyers, per beroepsgroep. Wat zegt het immers van degene die jou vals beschuldigt?

5) Herstel het contact!

Dat doe je zelf. Niemand zit er op te wachten dat derden tegen jou zeggen dat jouw vader of moeder van je houdt… zeg het rechtstreeks en erken meteen dat jij ziet dat een kind hier niet om gevraagd heeft. "Wat kan ik persoonlijk doen om jou te steunen, te ontlasten? Wat mag/is mijn ouderrol in jouw leven?"

Ouders die, zelfs na maanden afwezigheid, zelf rechtstreeks het contact maken, breken door de weerstand. Verdiep je in het trauma, maar pas op; er is een dunne lijn tussen ouderverstoting en oudermishandeling. Als jij van jezelf weet dat jij alle jaren de betrouwbare, lieve, goede ouder bent geweest en jouw kinderen behandelen jou ronduit schandalig, verklaren tegen jou of beschuldigen jou, dan mag jij je best bedanken. Wellicht kom je tot de conclusie dat ze elkaar verdienen en dat jij kiest voor jouw nieuwe leven, omringt door mensen/kinderen die jouw wel respecteren. Stop dan met alles en leg het uit aan de kinderen als ze later bij jou op de stoep staan. Hou hierbij in gedachten dat een kind pas echt onafhankelijk beslissingen, los van de invloed van ouders, gaat maken op de leeftijd van 28+.

6) Tips

• Blijf zelf in oplossingen denken en draag die desnoods aan.

Negeer jouw ex. Liefst middels parallel ouderschap. Stel je niet afhankelijk op voor informatie van derden en al helemaal niet van jouw ex.

Gebruik elke gelegenheid om in het leven van jouw kind te zijn. Dus, ja, gebruik die voetbal/hockey/judo/turnwedstrijden om bescheiden aanwezig te zijn. Wees actief op de scholen, voor de scheiding mocht dan de rolverdeling anders zijn, nu neem jij voor de 100% jouw ouderrol op je, zoals jouw ex dus ook zijn/haar eigen 100% neemt.

Schrap alle ruis en ellende uit jullie leven, dus neem afscheid van die coach, die eenpitter, maar ook van die jeugdbeschermer. Trap nergens in, zonder een akkoord van de rechter, mag die jeugdbeschermer nog zo veel willen, dwang/drang is een leuk probeersel van de instanties…

Werk die tijdlijn constant bij; wat werkte/wat niet? Denk vooruit; een vos verleert zijn streken niet. Ook al heb je de processtapeling voorkomen, heb je 50% co-ouderschap of parallel ouderschap, als jouw ex niet in een vrijwillig kader aan zichzelf gaat werken, zal jouw ex elke keer weer aanleiding zoeken om actief in jouw leven te zijn. Dat weet jij. Laat jouw kinderen er buiten, maar straf elke actie af. Goed, blijkbaar heb je tijd over?! Eens kijken wat ik kan doen om het jou wat drukker te maken?

Kondig niets van te voren aan! Verras vriend en vijand met originele ideeën om jouw ex een halt toe te roepen, maar nogmaals, laat jouw kinderen daarbuiten. Maak bijvoorbeeld goede afspraken over het gebruik van de mobiele telefoon of andere sociale media met jouw kind. Niet dat jouw ex de hele dag een hotline heeft met jouw kind.

7) Extra

• Stap uit de hulpeloosheid.

Jij benadeelt jezelf en jouw kind(eren). Mocht jij het contact verliezen of verloren hebben, zorg dat jij het voor elkaar hebt als de kinderen op zoek gaan. Ga niet de martelaar uithangen. Het gaat niet om jou, ook al heb jij recht op empathie en compassie, dat dwing je door gedrag af. Alles kwijtraken, geeft iedereen munitie om voor jouw ex te kiezen.

• Maak gebruik van het systeem, van de wet die er is.

Onder het motto; Ik zoek het niet op, maar als je zo nodig wilt; ik buikpijn, jij nog meer.

Doe aangifte van laster en smaad, belediging als er aantoonbaar leugens worden verspreid. Ga desnoods door tot en met de artikel 12 procedure. Rustig en beheerst maak jij zo jouw punt.

Weet dat ouderverstoting strafbaar is en met alles wat nu rondom ouderverstoting bekend is, kan jij aangifte doen… Vergelijk het met grievend gedrag. Denk out of the box. 

Binnen de wet kan jij de wereld van leugens en framing zelf kleiner maken. Probeer bij alles wat er gebeurt om te denken. Laat jouw ex maar met het feitelijke gedrag zelf de kuilen graven… waar diezelfde ex ook fijn in mag/gaat vallen. Vaak hoef je daar helemaal niets voor doen.

Besef dat jouw ex ziek is, een jeugdtrauma. Toch weet jouw ex best waarmee deze bezig is. Het maakt jouw ex niet uit wat de gevolgen zijn voor de kinderen.

Hoe dan ook; besef dat jouw ex gevangen zit in het zelf geweven web van leugens. Omdenken kun je zeggen dat jouw ex tegen zichzelf beschermd moet worden… Het is bewezen dat sancties, restricties, bekendwording werken! Ik zeg wel eens; ze zijn gek, maar niet achterlijk.

Een normerend gesprek met de wijkagent doet wonderen. De omgeving die niet mee gaat of wegkijkt bij verstoting, doet wonderen. Een school die zich aan de wet houdt en de meldcode huiselijk geweld toepast als de signalen van ouderverstoting aanwezig zijn, doet wonderen. Instanties die volgens het beste besluit voor het kind werken, maken juiste keuzes.

Met alles wat er nu bekend is, met alles wat er nu op onze website staat, kan elke ouder zelf aan de slag en keuzes maken. Ga ik het aan of niet!

• Meehelpen om andere ouders en kinderen te behoeden

In plaats van failliet te gaan aan een advocaat, aan hulpverlening, aan de inkoop van zogenaamde hulp, kan je er ook voor kiezen om bijvoorbeeld maandelijks donateur te worden van de Stichting Ècht Scheiden Zonder Schade.

Want nu ligt er dus een soort blauwdruk, met adviezen hoe je te verweren tegen ouderverstoting, wij hebben nog een hoop werk te verzetten. 

Willen wij begrip en erkenning krijgen vanuit de maatschappij, dan zullen we eerst nog veel meer mensen bewust moeten maken van de misstanden. We hebben collectieve verontwaardiging nodig.

Ik kan mij nog de tijd herinneren dat ouders rookten in de auto, met de kinderen, zonder gordel, op de achterbank… We zullen er voor moeten zorgen dat de juiste kennis wordt verspreid. Nu krijgt de verkeerde informatie een podium met alle gevolgen van dien.

We willen dat er ingezet wordt op rehabilitatie en hereniging! Desnoods halen we Dr Childress en Dorcy Pruter weer zelf naar Nederland.

Maar ook persoonlijk kan jij helpen:

• Help mee met flyeren bij congressen of bijeenkomsten. 
• Bestel onze flyer en laat die huis aan huis bezorgen
• Spreek in bij de gemeente raad, vraag een gesprek aan met jouw wethouder, met jouw burgemeester.
• Schrijf de Tweede Kamer aan.
• Neem deel aan alle gratis bijeenkomsten of gelegenheden waar ouders worden uitgenodigd om mee te denken.
• Gebruik elke gelegenheid om ouderverstoting bespreekbaar te maken, waar dan ook.
• Lees alles op de website, maak een plan en leef daar naar.
• Wees erg terughoudend met inzet van professionals, als jij het contact hebt hersteld. De meeste kinderen zijn er helemaal klaar mee. Gun ze rust.
• Laat niet met je sollen, met alles wat nu bekend is, hoef je niets meer te pikken. Jij wilt scheiden met behoud van de kinderen, punt. Niets niet allerlei trajecten en gedoe. Geen mensen in jouw leven, waar je totaal niet om gevraagd hebt, die jou fijntjes hun pedagogische normen en waarden willen opleggen.

Speel hun spel niet mee!