Beste lezer,
Allereerst mijn dank voor uw inzet middels de website enz.
Ik geef op mijn manier graag gehoor aan de oproep mbt ouderverstoting/pathogene ouder, moeder in dit geval.
Mijn verhaal gaat terug naar 1987, ik was 10.
Mijn moeder was al bekend met psychiatrische problemen, huisarts was op de hoogte en schreef langdurig medicatie voor en moeder kreeg voor de scheiding al hulp middels de vroegere riagg.
In de aanloop naar de scheiding toe (rechtbank) werd riagg stopgezet en kon zij zonder zelf een " stempel" te hebben het proces van ouderverstoting een jaar na de scheiding inzetten.
Dit gebeurde vanuit haar borderline karakter in combinatie met een verborgen narcistische persoonlijkheidsstoornis (gediagnostiseerd 20 jaar na plaatsvinding van de ouderverstotingsproces.
Daarvoor werd het afgedaan alszijnde een neurotische stoornis.
Ik wil hiermee zeggen dat vaders of moeders die overgaan tot ouderverstoting soms zo slinks zijn en trukjes uithalen op allerlei manieren. Wanneer bijv een huisartspraktijk verzuimt om de gezondheid van kinderen boven die van een psychiatrische moeder te stellen heb je al een eerste struikelpunt als kind en in mijn geval mijn vader.
Ikzelf heb mijn vanaf mijn 14de op alle manieren geprobeert te verzetten tegen dit "duivelse" plan van mijn moeder. Ik werd de deur uitgetrapt ging niet mee met haar verhaal.
Mijn zus echter wel, zij heeft heel actief meegewerkt aan de verstoting van onze vader.
Mijn vader kon niet op tegen alle trukjes, naamsverandering van zijn kinderen. Het door moeder laten vastleggen bij de rechtbank dat hij zijn kinderen na evt overlijden van mijn moeder niet krijgen mocht, enz enz enz. Rechtzaak na rechtzaak, hij werkte, middeninkomen, kon de rechtzaken niet meer betalen. Overleden op 53 jarige leeftijd, teveel onrecht, pijn en stress. Ouderverstoting is een heel moeilijk verhaal met name wanneer je ouder psychiatrisch ( borderline) en Ego - narcisme in het gedrag heeft. Goed dat jullie je inzetten voor zo'n schadelijk en verdrietig proces; ouderverstoting.