Nu is het niet nodig om ook naar Den Haag te trekken. Neem aan dat ouders en kinderen ruimschoots vertegenwoordigd zijn door capabele ouders, van verschillende organisaties/ belangengroepen, maar dat die allen met elkaar in contact zijn en zich gecommitteerd hebben aan 1 missie; ouderverstoting de wereld, nou goed,  Nederland, uit.

Dus ja, schrijf de Tweede Kamer een mail waarin jij jouw verhaal vertelt, maar ga de huidige lobbygroep niet voor de voeten lopen, of jij moet wel zo iets bijzonders toe kunnen voegen… Dat kan jij alleen zelf bepalen.

Echter, het aantal ouders dat graag in Den Haag loopt of dicht bij de actievoerders wil zitten, om vervolgens concreet niets te kunnen of willen betekenen, is groot. Sterker nog, wij kennen ouders die zelf verstoter zijn en graag naar Den Haag gaan om de boel te bagatelliseren of te frustreren. Dat zijn de ergste, want ze zijn natuurlijk wel erg welkom bij het Ministerie. Gelukkig zijn wij uitgegroeid tot een sterke lobby groep, kennen wij deze verstoters, kunnen we het ook benoemen, dus staan dit soort lui vanzelf voorschut. Ze kunnen beter afdruipen, want met de huidige kennis zit er immers niets anders op dan werkelijk te reorganiseren opdat ouderverstoting geen vat meer krijgt.

Wat kan ik dan wel doen?

Ten eerste uit jouw emotie komen. Dat lukt enkel als je ‘het snapt’. Dus dat jij je echt verdiept in ouderverstoting. De geschiedenis, hoe het zo heeft kunnen gebeuren, welke topambtenaren wat voor informatie hebben achter gehouden of juist welk rapport bepalend is en hoe dat tot stand is gekomen. Natuurlijk ben je helemaal op de hoogte van alle tegen argumenten. Weet jij dat er 110 wetenschappers het verhaal van Warshack hebben getekend (omgang is essentieel voor identiteitsontwikkeling kind) en weet jij ook dat het rapportje Het verdeelde Kind, waarin de Koninklijke weg wordt gepropagandeerd en ouderverstoting wordt ontkend, gebaseerd is op NIETS ! En dat dus de instanties jaren ouderverstoting zo hebben gelegaliseerd, omdat het hen zo uitkwam. 

Je zult ook in het reine moeten komen met jouw eigen geschiedenis. Je zult je moeten realiseren dat ook jij de signalen van komende ouderverstoting 167 rode vlaggetjes (vaak terwijl er nog niet eens kinderen waren) over het hoofd hebt gezien. Je zult moeten accepteren dat jij kinderen hebt gemaakt bij een psychisch zieke ouder. Een ouder die vanuit wraak en een eigen jeugdtrauma Hechtingsproblematiek handelt en dus de kinderen gebruikt om jou pijn te doen. Jij zult moeten inzien dat jij, tijdens de relatie, onrespectvol gedrag hebt getolereerd. Dat jij je hebt laten mishandelen. En vooral dat laatste is nog al een dingetje, daar wij dan denken aan blauwe plekken en wat schelden, maar mishandeling is dus veel breder. Is jouw ex grillig? Was niets goed genoeg? Moest het altijd ‘meer’ zijn? Werd jij afgevallen in bijzijn van derden/jouw kinderen? Had jij überhaupt wel wat in te brengen? Moest jij jouw salaris afgeven? Stonden jullie samen ingeschreven op hetzelfde adres? Is jouw ex afgunstig, jaloers? Waarom ben jij weggegaan? En hoe komt het dat jij jouw kinderen niet hebt meegenomen? Waar heb je mee te maken?

Je zult je moeten verdiepen in oplossingen. Want die zijn er wel, alleen is maar een kleine groep zich bewust van werkende oplossingen. Daarbij zal jij weer bij jezelf moeten beginnen; wat kan jij doen om, desnoods op afstand, in contact te zijn met jouw kind? Heb je al gezamenlijk gezag? Anders is dat het eerste wat er moet komen. Ga effectief procederen, dus in één keer goed; omgangsregeling concreet in uren en dagen/tijd, met dwangsom ter preventie. Meteen een verdeling van de vakanties, opdat ook niet tot discussies gaat leiden. Met de opmerking dat er natuurlijk altijd ruimte moet zijn voor meer omgang als het zo zou voorkomen. En vraag aan de rechter dat die bepaalt dat de ouder die het kind wilt hebben haalt; een gelijkwaardige inspanning. 

In contact blijven met je kind

Maar goed, stel dat jij jouw zaken dus redelijk voor elkaar hebt en dus goed ingelezen bent, dan kan jij pas echt een positief verschil maken.

Een paar suggesties:

Heb jij FaceBook of LinkdIn, Twitter? Geef ruchtbaarheid aan jouw situatie. Prik het luchtkasteel, vol met leugens, door. Vertel aan iedereen de waarheid; jaarlijks verliezen ongeveer 16.000 kinderen het contact met de uitwonende ouder, waartegen geen contra indicatie is. Ik heb een zoon/dochter van zoveel jaartjes oud en die heb ik al zo lang niet meer gezien. Wees voorzichtig; je hebt het wel over de moeder/vader van jouw kinderen. Benoem ze niet bij naam/toenaam en doe dat ook niet bij jouw kinderen, maar heb het over zoon/dochter/oudste/jongste etc. Pas ook op met foto’s van jouw kinderen, echter met twee maten meten, daar doe jij ook niet aan. Dus als jouw ex op FaceBook foto’s post van de kroost, mag jij hetzelfde doen. Bedenk bij alles of het wel in het belang van jouw kind is en verlaag je niet tot het niveau van jouw ex, diens familie of de instanties. 

Ouderverstoting en het netwerk

Ga naar de scholen van jouw kinderen en vraag een gesprek aan met de mentor en de vertrouwenspersoon van die school. Heb een overstijgend gesprek over ouderverstoting, waarbij je hooguit jouw situatie aanhaalt als voorbeeld, maar zonder emotie of waarde meningen over jouw ex. Vraag aandacht voor ouderverstoting en vraag naar protocollen. In elke klas zitten wel leerlingen die knel zitten tussen echtscheidingsperikelen. Wijs de school op de Meldcode. 

Informatie scholen

Ga naar de clubs waar jouw kinderen sporten en kijk naar de prestaties van jouw kind, eventueel op afstand, maar blijf betrokkenheid tonen. Ga naar jouw werkgever en vraag of jij een keer een presentatie mag houden over ouderverstoting. Je gaat schrikken; jij bent niet de enige... 

Maak sowieso ouderverstoting bespreekbaar. Vertel erover aan ieder die je ziet. Schaam je niet, maar leg uit. 10 tegen 1 dat de toehoorder komt met een familielid of kennis waarbij hetzelfde gebeurt. Wijs iedereen op deze pagina en facebook.

Kom jij mensen tegen die aangeven te gaan scheiden? Stuur ze meteen door naar onze website en spreek ze erop aan; ex partner, maar voor altijd samen ouder!

Ga naar jouw wethouder. Die koopt namelijk de zorg in. Laat jouw wethouder eens kijken naar de kosten/effectiviteit van al die trajecten. Naar de kosten van een OTS, laat staan een UHP. Een wethouder zit echt niet op jou te wachten, maar hij/zij is jouw volksvertegenwoordiger en hoort jou te ontvangen, punt. Ga niet akkoord met een beleidsambtenaar. Prima als die erbij wil zitten, maar een ambtenaar an sich is geen gesprekspartner, daar ze allen uit de Raad of Jeugdzorg komen. Vraag naar werkende trajecten en verwijs desnoods naar pilots zoals het HCF (High Conflict Forum). Vraag aan de beheerders van Herken Ouderverstoting of zij jou aan de nodige kennis kunnen helpen om het gesprek tot een succes te maken. En ach, niets mis mee om jouw wethouder erop ter wijzen dat ouderverstoting kindermishandeling en ex-partnergeweld is en dat er derhalve opgetreden hoort te worden. Eenmaal bewust... 

Ben jij in de val gelopen en zit je dus aan raadsonderzoeken vast, wees goed voorbereid en laat niets gebeuren, maar straf het af. Ze gaan pas bewegen als het pijn doet en geloof ons, klachten indienen is de enige mogelijkheid.

Raad voor de Kinderbescherming

Ditzelfde doe je met de gezinsvoogden, die hun eigen interpretatie geven aan de beschikking en kinderen extra belasten met onzinnige vragen. Confronteer ieder die jouw kind benadeelt met feiten en dien klachten in.

Jeugdzorg

Leg beslag op vertrouwenspersonen. Elke non-profit organisatie moet er eentje ter beschikking stellen. Deze moet jou helpen bij het formuleren van klachten, moet voor jou bemiddelen bij het vinden van oplossingen. Een vertrouwenspersoon kost jou niets, maar de organisatie wel… En dat vinden ze niet leuk, verdienen ze niets aan jou.

Moet je op krukjes gaan zitten (kind uit de Knel)? Naar ouderschap blijft? Kom met de juiste informatie en ga met inhoudelijke argumenten het gesprek aan met professionals. Vaak geven ze zelf toe dat deze trajecten niet gaan werken en geven ze de opdracht terug of komen ze met iets anders, wat wellicht wel zou kunnen helpen.

Benader jouw gemeente

Ga naar jouw wethouder, die de zorg inkoopt - Gemeenten

Tref jij een familierechter die jou niet wil begrijpen of nog steeds denkt dat 'rust', de zogenaamde Koninklijke weg, de beste optie is? Schrijf een brief/klacht over deze rechter naar de president van de rechtbank. Maak bewust! Stel vragen. Is de president van de rechtbank zich bewust dat … Vraag een gesprek aan bij de rechtbank.

Vaak krijg je geen terugkoppeling maar weet dat de familierechter in kwestie op het matje wordt geroepen en bevraagd. Het is, hoe dan ook een smet op de reputatie van deze rechter en als dus maar genoeg ouders opstaan en er iets van gaan vinden, is de motivatie om daadwerkelijk goed ‘recht’ te spreken velen malen groter, dan als iedereen zijn/haar mond maar houdt…

Help ons

Help ons! Vraag alle beschikkingen op van een bepaalde familierechter in jouw arrondissement. In elke beschikking staat dat deze in openbaarheid is uitgesproken, toch worden familierecht uitspraken zo veel mogelijk onder de pet gehouden. Stel je eens voor dat het landelijk bekend wordt dat er rechters zijn die met het grootste gemak strepen zetten door levens, de publieke verontwaardiging zal groot zijn. Nu is het probleem niet inzichtelijk. Rechter doen maar wat, nemen geen verantwoording, want ze zijn toch weer zo op een andere positie. Door bekend te krijgen wat welke rechter uitspreekt, kunnen wij ons goed voorbereiden en desnoods een rechter gemotiveerd afwijzen, daar deze een rode draad in haar/zijn uitspraken heeft; de Koninklijke weg. En als nou 1 ding tegen de Nederlandse wet en internationale verdragen ingaat is het wel het ontzeggen van contact tussen ouder en kind, mits die ouder de ontwikkeling van het kind niet in de weg staat. 

Jurisprudentie

Spreek de griffie aan! Ook de griffier speelt een kwalijke rol en komt er mee weg. Hoe vaak krijgen wij niet een beschikking waarbij jij je afvraagt of jij wel op de zelfde zitting aanwezig was? Weet dat de griffier ongemakkelijke opmerkingen (van jou) achterwege laat. Schrijf de griffie aan en vraag naar het gehele proces verbaal; wat een totale weergave van hetgeen gezegd is ter zitting. Zijn in dat proces verbaal ook jouw opmerkingen weg gelaten, of staan ze er juist wel in; dien hoe dan ook vervolgens een klacht in tegen de griffier met een cc naar de Nationale Ombudsman.

Vraag de Nationale Ombudsman om te bemiddelen, om jou te helpen bij klachten tegen de griffie. Waarom? Omdat de Nationale Ombudsman zich niet betrokken voelt en het ziet als iets van de kinderen. Terwijl het toch ook echt volwassenen problematiek is en de Nat. Ombudsman nu eindelijk eens stelling zou moeten nemen tegen deze verschrikkelijke misstanden.

Kijk, zo zie je maar weer, jij kan zo veel meer betekenen. Jij kan het positief verschil maken. Help ons mee!