Van: stichting Écht Scheiden zonder schade
Onderwerp: Herziening richtlijnen nu eindelijk af?
Datum: 29 januari 2020 om 12:17:44 CET
Aan: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., Marianne Berger <Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.>
Goede morgen Marianne,
Gisteren heb ik een moeder bijgestaan tijdens een terugkoppelingsgesprek bij Combinatie Jeugdzorg Eindhoven. Aanleiding is het afscheidskaartje dat deze moeder van haar 13 jarige zoon mocht ontvangen, na maanden een BOR, waarbij niemand (!!!) in die keten de keiharde signalen van ouderverstoting kon zien…. Ondanks een extra gesprek, waarbij wij hen een filmpje lieten zien. Een filmpje dat in in 1 minuut precies uitlegt wat er bij de zoon in kwestie speelt.
Een jonge dame die zichzelf etaleert op linkdin en presentaties houdt waarbij zij zichzelf etaleert als de kindercoach , die de stem van het kind kan horen, heeft niet 1 keer ingegrepen tijdens het afscheidsgesprek, wat van te voren niet als zodanig bestempeld mocht worden, aldus de kindercoach en ouderschapsbemiddelaar. Zo is deze moeder in een schrijnend gesprek gelokt dat 2 uur heeft geduurd. Een gesprek waarbij zoon elk kwartier 1 zijn mantra herhaalde; “ maar ik wil geen omgang!"
Niet 1 keer zagen deze hulpverleners een patroon, niet 1 keer hebben ze aan zoon gevraagd hoe het toch kon dat hij deze zin elk kwartier herhaalde.
Hoe heeft dit zo kunnen gebeuren?
Hoe kan het zijn dat Bureau Jeugdzorg Noord Limburg in 2,5 jaar tijd met 14 jeugdbeschermers is gekomen, die allen een kwalijke rol hebben gespeeld? Dat de teamleider, Marjan Jansen het keihard presteerde om tegen de moeder te zeggen dat “ dit de stem van zoon is geweest, zoals zij hem gehoord hebben en geaccepteerd” !
Zoon is definitief afgesneden van zijn moeder. Een moeder die niet weerbaar genoeg is tegen het indekken dat iedereen in de keten doet. Ik ben mee geweest naar de terugkoppelingsgesprekken en het is schrijnend dat ze zeggen te willen leren van wat er is gebeurd, maar totaal geen verantwoordelijkheid nemen en ouderverstoting nog steeds niet willen erkennen en inzien.
De coördinerend gedragswetenschapper Elisabeth van Hoof zat er ook bij. De rol van een gedragsdeskundige verdedigend. Zij vertelde mij dat haar overkoepelende organisatie handelde vanuit hun eigen visies en wetenschappelijke waarheden, de zogenaamde KPI. Welke?!
Uiteindelijk werd er dus terug gegrepen naar de Richtlijnen Scheiding en jeugdigen! Waarvan de herschrijving, de totale herziening, nog steeds op zich laat wachten Ik wees haar daarop en vertelde haar dat zij net zo goed haar vak hoorde bij te houden en als geen ander zou moeten weten dat er al wetenschappelijke consensus is…
Wat mij tegen de borst stuit, is het feit dat blijkbaar alle hulpverleners in de jeugdzorgketen teruggrijpen naar verouderde inzichten en kennis! Waardoor nog steeds het ouderschap op oneigenlijke gronden ter discussie wordt gesteld en met als gevolg ten onrechte uitgebannen ouders.
Waar blijft de herziene richtlijn scheiding en jeugdigen? Hoe kan het zijn dat de keten nog steeds niet goed geïnformeerd wordt?
Graag een reply op deze mail.
Annemarie van Mackelenbergh
Voorzitter
Stichting Écht Scheiden Zonder Schade
E:
W: www.herkenouderverstoting.nl
Volg ons: Facebook | Twitter | Instagram | YouTube | LinkedIn
Voorzitter
Stichting Écht Scheiden Zonder Schade
E:
W: www.herkenouderverstoting.nl
Volg ons: Facebook | Twitter | Instagram | YouTube | LinkedIn