Recente ontwikkelingen bij de Raad voor de Kinderbescherming. 25 mei 2019. 

Zo af en toe moeten we maar blij zijn met hele kleine stapjes vooruit zoals het bericht dat Sascha Ruster, directeur bij de Raad voor de Kinderbescherming, 15 mei 2019 ten aanzien van speciaal genodigden heeft erkend dat ouderverstoting kindermishandeling is.

Zie hier de enthousiaste vlog van Patrick Damhuis. 

Toch kunnen wij onze vraagtekens zetten bij de gehele opzet van deze bijeenkomst en kijken we uit naar de beloofde brief aan alle deelnemers van deze bijeenkomst. Een brief waar dus niet alleen de erkenning in staat, maar ook beloofde gedegen aanpak. Veel vragen bleven onbeantwoord deze bijeenkomst. Bijvoorbeeld hoe de gastenlijst tot stand is gekomen en waarom het grootste platform genegeerd is. Indirect dan, daar wij natuurlijk toch wel geïnformeerd worden.

De clientenraad van de Raad voor de Kinderbescherming was ook verrast door de opzet van de bijeenkomst en de gastspreker Sietske Dijkstra, die wederom ouderverstoting wilde wijten aan iets wat de (te) verstoten ouder zelf te verwijten valt; er zal wel iets gebeurd zijn tijdens de relatie waardoor de verstoter zo handelt. Dat Sietske Dijkstra überhaupt daar een podium kreeg viel aardig verkeerd bij de toehoorders, die kritisch luisterden en Sietske het niet makkelijk hebben gemaakt.

Herhaaldelijk is ze tijdens haar presentatie bevraagd of in de rede gevallen. Zo kreeg ze te horen dat ze op zich met niets nieuws aan kwam zetten, eerder met verouderde meningen en opinies en ook dat ze selectief had geshopt bij de wetenschappers die ze aanhaalde.

Saillant detail: In 2005 nam Sietske Dijkstra het initiatief tot oprichting van de AVG, een netwerk van vrouwelijke professionals werkzaam op het brede terrein van intiem geweld. Het was fijn geweest als haar feministische en geweldsdeskundige achtergrond ondertussen verdrongen was door een meer evenwichtige visie. Zij haalde het longitudinale onderzoek (de heilige graal in onderzoek) van Amy Baker aan, gehouden onder veertig volwassenen, die als kind een ouder hadden verstoten. Sipke Baarsma van stichting Passage, 1 van de genodigden, heeft dat artikel vertaald en weet dus precies wat er in staat en wat de strekking van de conclusie is. De (hoofd)conclusie van dit onderzoek is dat ouderverstoting levenslang veel schade berokkend. Een conclusie is niet het door Sietske aangehaalde, kennelijke persoonlijke, citaat van Amy Baker: "Er zit altijd een fout bij de afgewezen ouder” (zie slides: There is always a flaw in the rejected parent).

In koor met Corine de Ruiter zaaide/zaait Sietske twijfel over het voor ons overduidelijke principe: het is niet standaard: waar twee vechten hebben twee schuld, maar een jeugdtrauma dat de ‘verstotende’ ouder ervan weerhoudt een gezamenlijk kind met de andere ouder te kunnen delen. Sietske zaait twijfel door te beweren:

• Dat de ouders soms de beschuldiging van ouderverstoting ingezetten om eigen doelen te behalen.
• Dat er een gerechtvaardigde afwijzing door een kind zou kunnen bestaan.(onze visie: het is altijd in het belang van het kind dat er een lijntje met beide ouders bestaat, hoe basaal ook).
• Dat de definitie van geweld heel ruim is, zoals de meeste ‘verstotende’ ouders ook doen. De wet is daar echter redelijk strikt in. Het zo goed zijn dat vooral die definitie wordt gehanteerd en zeker niet dat omgang stopgezet wordt op basis van een verder vage beschuldiging of zelfs insinuaties.

Ook het preken van de (betaalde) Sietske voor eigen belang (er moet meer onderzoek komen)/reclame maken, is storend gezien de ernst van het onderwerp.

Welgeteld 9 vrouwen geïnterviewd maakt Sietske Dijkstra zeker geen expert!

Gardner is nu wel passe. Ouderverstoting is geen nieuwe ziekte. Niet nog meer onderzoek en moeilijk doen; ouderverstoting is gewoon terug te brengen naar de reguliere psychologie, waardoor al die zogenaamde professionals dan niet langer hun boterham aan ons kunnen verdienen…

Antwoorden op de vragen zijn er niet gekomen. Van de drie beloofde workshops heeft er uiteindelijk maar één plaatsgevonden, maar dat kwam eerder door de discussies die ontstonden tijdens de presentatie. Voor hoe simpel werden de toehoorders versleten? Hoe beledigend is dat dan wel niet?  Een grove onderschatting van de autodidactische kennis die de toehoorders nood gedwongen hebben.

16 mei nam de Raad van minder bescherming de vlucht naar voren door onderstaand bericht te plaatsen: https://www.kinderbescherming.nl/actueel/nieuws/2019/05/16/bijeenkomst-landelijke-clientenraad-voorkomen-van-ouderverstoting-oudervervreemding?fbclid=IwAR17X__kJaNYYYKNcojSpqqK2YFKB7raj_zQGoVSGgDzIbyNG6RIgTD2eyY

Nu denken de toehoorders, genodigden, dat er nog een inhoudelijk verslag komt met ook de aanpak, binnen een maand, Herken Ouderverstoting is natuurlijk erg benieuwd, daar wij denken dat met dit bericht de Raad zich er wel vanaf zal doen.

Naar aanleiding van die presentatie heeft Herken Ouderverstoting maar weer de hand gereikt:

Datum: 16 Mei 2019

Aan: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Geachte mevrouw Ruster,

Verheugd hebben wij van Patrick Damhuis (ook lid van onze groep) vernomen, dat de Raad voor de Kinderbescherming ouderverstoting officieel erkend heeft als kindermishandeling.

Daar op aansluitend willen wij u graag de recente wetenschappelijke verklaring toesturen, die opgezet n.a.v. ons symposium m.b.t. de complexe scheiding en ouderverstoting.

In de bijlage vindt u tevens de wetenschappelijke onderbouwing van dit fenomeen, o.a. ''a cross generational coalition with an emotional cut off'' inclusief de desbetreffende literatuur lijst.

Wij gaan graag op korte termijn in gesprek hoe nu verder; wij zouden graag zien dat er bij elke scheiding een nulmeting ingezet wordt om zo een inzicht te krijgen in de reguliere scheiding en de complexe scheiding waar zich mogelijk proces stapeling en ouderverstoting gaat ontwikkelen. 

Ook zal er contact gelegd moeten worden met de professionals die geschoold zijn in de psychopathologie om voorafgaand aan enige behandeling allereerst een degelijke diagnose te stellen.

Wij horen graag van u.

Anne Marie van Mackelenbergh

Marieke van Woerkom

Ondanks herhaaldelijke herinneringen aan bovenstaande mail met verzoek tot antwoord blijft het ijzig stil vanuit de Raad en dat geeft ons te denken…

Natuurlijk zijn we blij met de uiteindelijke erkenning, maar laten we eerlijk zijn, ontkennen kan anno nu ook echt niet meer. Waar wij veel meer op staan te kijken is hoe de Raad nu denkt aan 'waarheidsvinding' te doen en de professionaliseringsslag gaat maken. Ook kijken we uit naar hun nieuwe beleidsnotitie daar het, door de raad ingekochte rapport Het verdeelde Kind van Ed Spruijt uit 2002 nu wel definitief door de versnipperaar mag.

Minder aardig is Herken Ouderverstoting voor de eenpitters, de zogenaamde professionals, die uiteraard hartelijk welkom zijn bij al die instanties die eigenlijk liever alles bij het oude willen houden en door selectief shoppen in wetenschappelijke rapporten zichzelf opwerpen als de experts, maar zand in de ogen strooien waardoor een goede aanpak langer op zich laat wachten: https://www.facebook.com/groups/507826229380204/permalink/1261442184018601/

20 mei 2019, Belgie is gewaarschuwd:

Afgelopen donderdag is o.a. Patrick Damhuis als genodigde getuige geweest van een tenenkrommende presentatie gegeven door Sietske Dijkstra zogenaamd over ouderverstoting bij de Raad voor de Kinderbescherming. Tenenkrommend daar Sietske, net zoals heel veel andere eenpitters haar eigen ideeën en opinies loslaat op ouderverstoting en uiterst selectief shopt in wetenschappelijke publicaties waardoor alles uit zijn context wordt gepresenteerd.

Sascha Ruster (1 vd directeuren van de RvdK) geeft nu weliswaar toe dat ouderverstoting kindermishandeling is, maar met die presentatie wordt evenwel de schuld van dit alles bij de verstoten ouder gelegd (het zal wel aan die ouder zelf liggen, die zal wel iets gedaan hebben waardoor...). 

Is dat de reden dat die Sietske Dijkstra haar podium daar heeft gekregen? En hoe hoog schat de Raad voor de Kinderbescherming eigenlijk de genodigden in? Had de Raad nu werkelijk gedacht dat deze mensen die presentatie als zoete koek zouden accepteren?!

Sietske heeft geen fijne avond gehad en ik denk dat dit nog wel een staartje gaat hebben, daar wij dit ons niet meer laten zeggen en niet meegaan in de excuses om vooral niet in te hoeven grijpen! Toch... Kijk eens waar deze dame nu weer haar podium krijgt... Lopen de Belgen achter? Ze zijn dus nu gewaarschuwd. Steunpunt Ouderverstoting??? Nou als die niet meer kunnen verzinnen als deze ontwikkeling, dan heb ik grote vraagtekens bij die club. 

Ondertussen zet de Raad voor de Kinderbescherming haar promotie door: https://www.nationalezorggids.nl/jeugdzorg/nieuws/48505-aandacht-voor-voorkomen-ouderverstoting.html?fbclid=IwAR2cfjslCOiLXTNsgZq5p8USo0lNRA98kG2eU-d_wRBIcnws1xtoQoPeFeg

Verschillende expert groepen?! Door de verkeerde mensen een podium te geven  verliest de raad alle geloofwaardigheid en zullen de posities nog meer verharden dat wij recht hebben op de juiste aanpak en diagnose; art 24 RIVM. 

Disclaimer: Sietske Dijkstra vindt de 0 meting MASIC 'flauwkul'. Precies! En daarbij had ze het steeds over een ‘wetenschappelijk onderzoek’ dat ze gedaan had waaruit zogenaamd bleek dat het overgrote deel van de verstoten ouders (moeders in haar ogen) met fysieke mishandeling te maken hadden gehad in de relatie. Met doorvragen bleek dat dit ‘wetenschappelijke’ onderzoek alleen door haar was gedaan onder 10 vrouwen die zij in behandeling had gehad. En de cijfers 80% vaders en 20% moeders kende ze niet... En hoezo is er bij ouderverstoting voor het overgrote deel (volgens haar) sprake van fysieke mishandeling in de relatie? Zijn al die vaders dan ook fysiek mishandeld?

Al met al apart dat zo’n iemand een podium krijgt.