De verantwoordelijkheid voor de jeugdhulp ligt nu ruim een jaar bij de gemeente. Onlangs las ik in de Schakel dat het College in Maassluis nog niet helemaal helder heeft hoeveel centjes dit gaat kosten. De kadernota is nog niet gereed. Nu dit het geval is, kan er wat mij betreft alvast een bezuiniging worden ingeboekt.

Ook in de regio Rijnmond en Maassluis, wordt dranghulp toegepast als de zorgen rondom een gezin dusdanig ernstig zijn dat er moet worden opgeschaald. Drang is niet meer en/of minder dan zonder toestemming van de kinderrechter bij iemand achter de voordeur kijken. In mijn column “Dranghulp is een sociale staatsgreep” schreef ik daar uitgebreid over. Het ging in die column met name over de onrechtmatigheid van dranghulp. In Nederland is men namelijk pas verplicht jeugdhulp te accepteren als de kinderrechter dat heeft opgelegd. Alle andere vormen van het verplicht opleggen van jeugdhulp dus ook dranghulp, zijn onrechtmatig en strijdig met artikel 8 EVRM en artikel 10 van de grondwet.

Gerechtelijke uitspraak

Onlangs deed de kinderrechter uitspraak in een zaak waar drang door de gemeente Rotterdam werd opgelegd. Hoewel rechterlijke taal vaak wollig is, is dit de uitspraak waar ik persoonlijk op zat te wachten! In deze uitspraak wordt feitelijk het volgende gesteld.

Ik zal het uitleggen in Jip en Janneke taal: Een dreigbrief van het sociaal wijkteam/gemeente mag u gebruiken als wc papier omdat het GEEN besluit is!

Wat betekent een besluit immers? Een DWINGENDE opdracht van een overheidsorgaan dat die bevoegdheid heeft. (wij mogen u dwingen want de wet zegt zus en zo).

Tégen dat besluit kan een burger ingevolge de AWB allerlei bezwaren instellen. Déze uitspraak klínkt heel negatief (ouder wordt afgewezen in haar bezwaar tegen een veronderstelt besluit) maar is daadwerkelijk ZEER POSITIEF!

‘Roddelende buurvrouw’

Nu de rechtbank oordeelt dat het besluit van de gemeente tot inzet van dranghulp geen besluit is in de zin van de AWB, kunnen ouders dit advies/de mening van het sociaal wijkteam (net als het advies van een huisarts of een roddelende buurvrouw!) COMPLEET naast zich neerleggen! De rechtbank Rotterdam zei immers “niet lullen maar poetsen veegt u uw billen af met een zgn. opdracht tot dranghulp van uw sociaal/wijkteam of het jeugdbeschermingsplein”.

Raadsonderzoek

Indien ouders het verzoek voor inzet van dranghulp naast zich neerleggen, volgt er vanuit het wijkteam [in de regio Rotterdam: het Jeugdbeschermingsplein] wel de opdracht tot een raadsonderzoek. Maar een onderzoek is nog geen verzoekschrift aan de rechtbank. Een verzoekschrift aan de rechtbank is evenmin een OTS [ondertoezichtstelling]. De kinderrechter, toetst of er sprake is van een ontwikkelingsbedreiging. Indien dit zo is volgt een OTS. Indien dit niet het geval is wordt het verzoek afgewezen.

Er is dan wél rechtmatig getoetst en ook bij dwang hebben ouders nog steeds een wettelijk recht op het maken van een eigen familiegroepsplan. Bij dwang is er ook de wettelijke geschillenregeling.

Dranghulp niet meer inkopen

Bij drang ontbreekt iedere rechtsbescherming voor ouders. Ouders worden immers niet gewezen op hun recht op rechtsbijstand die ook geldt in dwangsituaties. Positief aan dit besluit van de rechtbank Rotterdam is de bezuiniging voor de gemeente. Nu is geoordeeld dat ouders hun billen mogen afvegen met een besluit van dranghulp hoeft de gemeente deze vorm van hulp ook niet meer in te kopen…. De belastingbetaler is er blij mee.

Tot slot ook nog de uitleg van jeugdrecht advocaat Reinier Feiner die deze beslissing wist uit te lokken bij de rechtbank Rotterdam.

Wellicht een idee om Reinier Feiner, uit te nodigen voor een juridische bijspijker-cursus voor de wijkteams?

Dranghulp in de jeugdwet is een ‘Sociale Staatsgreep”.

Binnen de jeugdzorg 2015, is drang een nieuwe term die men herhaaldelijk tegen komt. Drang is het opdringen van van vrijwillige hulp aan gezinnen. Drang wordt gezien als alternatief voor een gedwongen maatregel zonder tussenkomst van de kinderrechter. De verplichte bemoeienis met deze gezinnen, zonder een rechterlijke toetsing vooraf, vindt geen enkele grondslag in de wet. De rechten van ouders en jeugdige worden op geen enkele wijze gewaarborgd.

Drang is dreigen met een kinderbeschermingsmaatregel, om ouders op basis van onderbuikgevoelens, zonder concreet bewijs voor een ontwikkelingsbedreiging van het kind, of een gebrek aan pedagogische vaardigheden bij de ouders te laten voldoen aan de grillige eisen van instanties. In een recent rapport, “De zorg waar ze recht op hebben” schreef de kinderombudsman dat het de wijkteams ontbeert aan kennis om dwang&drangmaatregelen op de juiste wijze uit te voeren (volg link naar pdf document) schreef de kinderombudsman dat het de wijkteams ontbeert aan kennis om dwang&drangmaatregelen op de juiste wijze uit te voeren.

Dranghulp is een sociale staatsgreep, een machtsovername die het privédomein en het zelfbeschikkingsrecht van ouders en jeugdigen schendt.

De achterliggende gedachte is dat er bij dreigende problemen snel ingegrepen kan worden. Zo staat de gemeente al achter uw voordeur, bepalen zij voor u wat de hulpvraag is, welke hulp geaccepteerd moet worden, zonder dat u gevraagd is of u het een goed idee vindt om die gemeente ongevraagd en bij voortduring op de koffie te hebben.

Krijgt u via het wijkteam, of op een andere wijze, te maken met dranghulp, accepteer deze dan niet. Bij dranghulp is er sprake van een zeer ongelijke machtsverhouding tussen overheid en burger. Dranghulp leidt in de meeste gevallen tot een onfatsoenlijke en onbehoorlijke bejegening van ouders en jeugdige. Binnen de kaders van de huidige jeugdwet en de wet kinderbeschermingsmaatregelen bestaat geen enkele verplichting om dranghulp te accepteren. Slechts de kinderrechter is als enige wettelijk bevoegd een mandaat te verschaffen om maatregelen ter kinderbescherming uit te voeren tegen de wens van de gezaghebbende ouders in.

Ouders, wees op uw hoede!

Neem bij drang of dwang tijdig contact op, met een goede jeugdrechtadvocaat (zie VJAR.nl). Zij kunnen u perfect informeren over uw rechten en plichten. Uiteraard kan de gemeente om voldoende tegenmacht voor haar burgers te organiseren een jeugdrechtadvocaat als buurtadvocaat aan het wijkteam toevoegen.