Helaas, maar met regelmaat worden (te) verstoten ouders getrakteerd op een gebiedsverbod. Naast alle andere ellende die over ons wordt uitgestort, moeten we hier ook nog eens iets mee, want doe je dat niet, dan zal dit tegen je keren.
‘Jaaaaa, als het belangrijk genoeg voor jou was geweest, dan had je er wel wat van gevonden’. ‘Blijkbaar ben je het eens met de reden waarom jij dat verbod hebt gekregen, want anders, dan…’
Dus er zit niets anders op, ook dit zal jij aan moeten gaan, maar DENK OM: zie het als een kans om jouw punt te maken en jouw podium te pakken. Om bekendheid aan jouw situatie te geven en de instantie(s) die dat verbod uitvaardigen bewust te maken.
En dat doe jij natuurlijk niet alleen voor jezelf, nee, dat doe jij voor al die andere ouders en kinderen die door ouderverstoting zwaar worden benadeeld.
Dat doe jij voor het lerend karakter van die organisatie en de persoon, die het verbod heeft uitgereikt/geschreven, in het bijzonder.
Scholen, sportclubs, winkel centra, de supermarkt alwaar jouw kind vakantiewerk doet, ja ze kunnen allemaal ‘zo maar, vanuit het niets’ een gebiedsverbod uitvaardigen.
Vergelijk het met jouw woonhuis, waar jij iemand niet wil toelaten. Jij bent dan rechthebbende en je zegt dan duidelijk dat je die persoon niet aanwezig wilt hebben; privaat rechterlijk.
Nou, die scholen, sportclubs etc. hebben een gemachtigde, vaak een directeur of zo, die dus gerechtigd is om tegen jou te zeggen dat jij niet (langer) welkom bent.
In principe houdt dat in dat ze jou schriftelijk horen te laten weten dat jij niet langer welkom bent.
(helemaal aan het eind van dit stuk heb ik de rol van de politie nog beter toegelicht)
Kijk, als jij je misdraagt als ouder, dan heb jij dat verbod op jezelf afgeroepen, dan kan je er wat van gaan vinden, toch… dat gaat lastig worden en dat is maar goed ook. Jij gaat namelijk geen ruzie maken of scenes trappen in bij zijn of ten aanzien van jouw kind.
Maar gebiedsverboden op basis van geuite vermoedens door jouw ex, of desnoods een kind dat aangeeft niet niet fijn vindt om vakken te vullen met het idee dat jij daar ook nog eens kan gaan winkelen, nee, daar hoef je niet in mee te gaan.
Stel je voor dat jij niet naar de zwemprestaties, de open kijkdagen mag komen, simpelweg omdat jouw ex stemming heeft lopen maken. Of omdat een jeugdbeschermer van jou baalt omdat jij klachten over het functioneren hebt ingediend en die jeugdbeschermer dan maar iets verzint of meegaat in de openlijk valse beschuldigingen van jouw ex, waardoor jij dus essentiële momenten uit het leven van jouw kind moet missen. Dat mag niet! Dit is namelijk gegarandeerd een extra trauma voor jou en jouw kind en munitie voor jouw ex; 'kijk, pappa/mamma vindt jou niet belangrijk genoeg om te komen kijken'. Natuurlijk zal die ex niet zeggen dat hij/zij er achter zit dat de andere ouder er niet bij is…
Dus als jij zeker weet dat het niet aan jouw eigen gedrag ligt, kun je niets anders dan werkelijk omdenken en jouw punt maken, door bezwaar in te dienen bij die organisatie van wie je dus dat gebiedsverbod hebt gekregen.
Want als jij die brief en/of mail negeert sta je mooi voorschut. Sta je daar op het schoolplein en komt de politie langs om jou daar weg te sturen of erger aan te houden op basis van art 138 WvSr.
Huisvredebreuk: art 138 WvSr http://www.wetboek-online.nl/wet/Wetboek%20van%20Strafrecht/138.html?fbclid=IwAR3iVi4kPU1fnymEi82UXjcQQCBCRfYZV9Ik7MHAdhbc43nggBUbN62B2vA
Kort gezegd: Wordt er niet geluisterd en blijf je na 3x vorderen toch staan wordt je opgepakt voor huisvredebreuk. Of wordt je aangehouden op basis van art 461 WvSr; verboden toegang.
Dus kom in verweer als jij weet dat dit de zoveelste negatieve beïnvloeding is van jouw ex en/of jeugdbeschermer.
Dat houdt in dat je het eerst nog klein houdt en de school aanschrijft, de sportclub, die winkel met de vraag naar de motivatie waarom jou dit verbod is opgelegd en stuur altijd de folder mee. Tevens vraag jij naar aanleiding van die folder het gesprek aan om al daar te praten over het verbod in relatie tot hetgeen dat er speelt in het leven van jou en jouw kind; ouderverstoting.
Je maakt als het ware dus de de instanties bewust en vraagt hen welk signaal zij wensen uit te zenden richting jouw kind. Je vertelt ze rustig en netjes dat zij zich zo mede schuldig maken aan kindermishandeling en natuurlijk kan jij je niet voorstellen dat dit hun intentie is.
Blijven ze afwijzend? Staan ze niet open voor jouw kant van het verhaal? Wijs ze op de consequenties van gedrag… Jij gaat hier niet mee akkoord en gaat hier heel veel van vinden met naam en toenaam. Gezellig is anders. Maar goed, als dat is waar ze achter staan, dan…
Volharden ze in hun verbod? Dan schrijf je het bestuur aan, overkoepelende inspecties, de ombudsman, overkoepelende bonden, geschillencommissies, de pers, de bladen, iedereen die je maar kunt bedenken. Heerlijk toch, out of the box. Je zoekt het niet op, maar ja, als de bal dan toch op de stip wordt gelegd, dan trap jij die er rustig en beheerst in. Bijvoorbeeld: https://onderwijsgeschillen.nl/uitspraken/klacht-over-gebrekkige-communicatie-met-school-het-weigeren-van-de-toegang-van-ouder-tot?fbclid=IwAR2cS44wFtsUjCpVkxT0375bABrO7_AmyB49Vmp2UPV_CmjtzzQQoQ65yW8
Zie het als een moment om een positief verschil te maken. Door de school en de sportclub bijvoorbeeld te wijzen op een scheidingsprotocol of het informeren van vertrouwenspersonen en een neutrale positie.
En laten we wel wezen, in principe zijn allen verplicht om de Meldcode Huiselijk geweld en kindermishandeling te hanteren… Dat is de andere kant van het verhaal. Maar of we daar dan weer blij mee moeten zijn.
Hoe dan ook is dit wel een omdenk moment waarbij jouw ex zich flink in de voet schiet, mits jij je gedraagt en mee denkt in oplossingen en geen aanleiding geeft of gegeven hebt.
Meestal, als jij je constructief opstelt en in redelijkheid het gesprek aan gaat, is dat verbod zo opgeheven. Anders kun je nog een civiele procedure opstarten en degenen die een rechtsbijstand verzekering hebben kunnen die daarvoor aanspreken. Betaal jouw griffierechten, bereid je alles zelf voor en maak jouw punt bij de rechter.
Erger zijn de gebiedsverboden die jou, als ouder, zomaar kunnen overkomen, vanuit het niets, omdat een officier van justitie dat zo maar bepaalt.
Lees dit artikel: https://www.nrc.nl/nieuws/2018/12/03/het-rommelt-in-de-straffabriek-van-het-om-a3016864?fbclid=IwAR3OIOG46FtRGTjhZG3xRsaQ8mOpzrmNNNn9abfxv6csFTjUDwYQdrIz1XI
Dus zonder hoor/wederhoor of tussenkomst van een rechter kan het zo maar zijn dat een agent bij jou op de stoep staat met een gedragsaanwijzing en word je zo op één hoop gegooid met notoire overlast plegers... Ja, je leest het goed; een agent komt jou dit persoonlijk overhandigen.
Het lijkt onvoorstelbaar, maar ik weet dit uit eigen hand, het is mij 'overkomen'. Mr M. Nieuwenhuis, officier van justitie Zeeland-West-Brabant (Breda) dacht mij zo het zwijgen op te leggen daar ik indirect niet meer mocht schrijven over ouderverstoting, gerelateerd aan voorbeelden in derde persoon geschreven. Kijk, dat ik niet in de straat van de zoon en ex van mijn lief mocht komen, dat deed mij niets, ik heb daar niets te zoeken. Dat ik niet door een bepaalde straat mocht rijden daar zich daar ook de school van zoon bevindt, vond/vind ik al een inperking. Kom op zeg, omrijden en waarom?!
Maar het feit dat Herken Ouderverstoting zo het zwijgen wordt opgelegd… gewoon omdat het kan, dat was voor mij het moment er alles van te vinden, want dat is dan wel zo prettig; je kunt binnen twee weken bezwaar indienen. Zo’n gebiedsverbod is dus eigenlijk een gedragsaanwijzing (artikel 509hh WvSr) ter beëindiging van ernstige overlast.
Op 1 a 2 A4tjes staat wat er van je verlangd wordt, de reden waarom die Officier van Justitie dat zo vindt. Ook staat erin welk misdrijf jij pleegt als je dus de gedragsaanwijzing negeert; art 184a WvSr; vrees voor ernstig belastend gedrag van verdachte jegens persoon of personen. Ook staat er dat je tegen deze gedragsaanwijzing in beroep kunt gaan bij de raadkamer.
Nu is zo’n gedragsaanwijzing maar drie maanden geldig en dan zou je denken dat je al zoveel aan jouw hoofd hebt en ach, die drie maanden, maar mijn advies is, denk zo niet! Vind er meteen wat van, want er niets van vinden is meegaan in hun nepotisme.
Dus schrijf die brief (aangetekend) naar de Raadkamer en ga dan wachten, want dan mag het hooguit twee weken duren voordat de zaak voorkomt.
Persoonlijk heb ik de druk opgevoerd na twee weken, want anders zijn die drie maanden zo om… en ja hoor, één mailtje naar Den Haag (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.) met de vraag waarom het zo lang duurt doet wonderen; ik kon de volgende dag al terecht bij de raadkamer.
Let op, wederom staat een politie agent bij jou aan de deur met een oproep/bevel om te verschijnen bij de rechtbank. Je mag dan in één middag nog aanvullende, ontlastende informatie mailen (dan kan je in één keer wel mailen naar de griffie… apart) wat jij natuurlijk doet, stuur folder Openbaar ministerie en rechtspraak meteen mee.
En dan ga je dus naar die Raadkamer. Zonder advocaat, want regel die maar eens binnen één dag en waarom zou je extra kosten maken? Wat heb jij te verliezen? Zie het als een uitgelezen kans om weer wat mensen in de keten te onderrichten en bewust te maken.
Een zitting bij de Raadkamer vindt achter gesloten deuren plaats! Ook wordt hier niet onder ede gehoord. Laat je niet intimideren. Je wordt binnen geroepen. Naast jou zit een politieagent, want stel je voor dat jij rare dingen gaat doen.
Je zit tegen over drie rechters, links staat een officier van justitie, rechts de griffie (bij mij waren dat er twee). Nogmaals; raak daar niet van onder de indruk. Tja, vertel dan maar rustig waarom jij vindt dat deze gedragsaanwijzing vernietigd moet worden, waarom jouw bezwaar gegrond verklaard moet worden.
In mijn zaak wilde de rechter eigenlijk helemaal niet luisteren, had hij zijn oordeel al klaar. Was de rechter nijdig dat ik hem zoveel gemaild had. Pardon? Het is wel mijn integriteit die ter discussie staat, dus is het mijn recht te mailen wat ik wil en dat vertel je dan ook rustig. Sterker nog, ik heb mijn podium gepakt om iedereen uit te leggen wat ouderverstoting in houdt en vragen gesteld, welk signaal ze nu uitzenden naar de zoon van mijn man, daar de ex met zoon een brief krijgen van het OM dat er dus die gebiedsaanwijzing naar mij verstuurd is… Dus het OM werkt mee aan kindermishandeling en de rechtbank ook, als ze mee zouden gaan in dit verhaal. Simpeler kon ik het niet stellen.
Ook wees ik de rechter op het feit dat hij het erg druk zou krijgen als hij mee zou gaan in de eis van Mr M. Nieuwenhuis; indirect niet schrijven over de situatie is ongeoorloofde censuur en een uitnodiging voor alle verstotende ouders om ook op basis van dit gegeven naar de rechter te gaan.
Omdat ik totaal niet onder de indruk was en mijn antwoord klaar had, liep de rechter vast en kreeg de officier van justitie het woord.
Meestal is dat niet de officier van justitie die het verbod heeft uitgevaardigd en ook in mijn situatie was dat zo, sterker nog, ze was met vakantie… Gelukkig had deze officier van justitie de moeite genomen om te kijken wat ik zo al verkeerd zou doen op de Facebookpagina en hij kon niets ontdekken wat een gebiedsverbod rechtvaardigt. Dus adviseerde deze OvJ de rechter het bezwaar gegrond te verklaren… Ik ben Mr Koning enorm dankbaar dat hij wel de moeite had genomen zich in de zaak te verdiepen en zelfs dus zijn collega af te vallen.
Eigenlijk kan de rechter dan al er een klap opgeven, maar ik heb geen vrienden gemaakt onder de rechters, dus rechter Mr Breeman (voorzitter) bijgestaan door Mrs Collombon en Maandag hebben er bewust mee gewacht totdat ik wederom de druk heb opgevoerd met bellen.
En dan staat er dus weer iemand bij jou op de stoep om de beschikking persoonlijk af te geven.
Het mag wat kosten… Laat het daar niet bij. Schrijf een mail naar de griffie met de vraag om het volledige proces verbaal. Dus wat er op de zitting is gezegd. Het is natuurlijk te gek voor woorden dat jouw verweer samengevat staat in één zin; verdachte (!) vindt de gedragsaanwijzing buitenproportioneel…
Bij alles wat je doet; meteen de Nationale Ombudsman erbij betrekken, daar zo’n actie van het OM/ de rechtbank flagrante intimidatie is. Een land als Nederland onwaardig.
Ook een burgemeester kan jou een gebiedsverbod opleggen
Zie ook de uitleg over een gebiedsverbod via deze link: https://www.politie.nl/themas/gebiedsverbod.html
Komen we dus bij het volgende probleem; de meldingen bij de politie door jouw ex, waarvan jij geen weet hebt, maar wel tegen jou kunnen keren, jij hebt immers niet van het bestaan van die meldingen geweten, worden niet op waarheid nagetrokken. Dus als jouw ex herhaalde malen met enige drama bij de politie staat, kan het zo maar in één keer gebeuren dat jij een brief krijgt van de burgemeester dat jij niet meer in een straal van zo veel meter in de buurt van jouw kinderen of het woonhuis ex mag komen, waardoor jij jouw kinderen niet meer kan ophalen… Meldingen
Vraag dus regelmatig inzage in jouw politiedossier en laat alle ‘valse’ meldingen meteen via het invullen van een artikel 28 procedure formulier verwijderen.
Interessant dat de politie op zich goede informatie geeft over het gebiedsverbod maar na laat jou te informeren wat jij tegen zo’n verbod kunt doen. Want hoe vernederend is het dat jij dus een gebiedsverbod krijgt opgelegd door jouw burgemeester op basis van art 172a gemeente wet?!
Wordt jij gelijkgetrokken met die voetbalhooligan… of een zwerver, of een jeugdbende etc!
Ook hier wordt niet helder verteld wat jij dus tegen dat gebiedsverbod kan doen. Wel nu; je kunt meteen in bezwaar gaan door een aangetekende brief te schrijven naar de gemeente. Dan pas zal er hoor/wederhoor toegepast gaan worden. Maar hoe, dat verschilt per gemeente. Sommige gemeenten hebben een bezwarencommissie, sommigen hebben één enkele ambtenaar. Want die burgemeester krijg jij natuurlijk niet te zien. Toch, als jij in bezwaar gaat, doe er dan wel de folder voor de burgemeester bij.
Hoe er dus met jouw bezwaar wordt omgegaan kan ik jou niet vertellen. Maar besef dat jij op zich weinig te verliezen hebt en dat dit een uitgelezen kans is jouw podium te pakken en iedereen die je spreekt bewust te maken over ouderverstoting en de schade die jouw ex aanricht bij jouw kinderen.
Maar vertel ook wat dit alles met jou doet! Hoe jij je voelt, hoe bang je bent (geworden) van alles en iedereen door deze belaging. Hoe onveilig jij je voelt als dit soort verboden van de ene op de andere dag jou kunnen 'overkomen'.
Nu kan het zijn dat een gebiedsverbod jou hindert om handelingen uit te voeren. Dan kan je dus een ‘corridor’ aan vragen, dat is dus een bepaalde route die je dan mag afleggen om een die bepaalde plek te komen.
Rol politie:
De politie handhaaft.
Voorbeeld:
Een ouder staat ten einde raad bij de balie van Jeugdbescherming. Wil nu eindelijk weten hoe het met het kind gaat… De gemachtigde moet twee keer duidelijk en hardop zeggen dat die ouder het gebouw/terrein moet verlaten. Dan pas mag de politie gebeld worden/komen. Als de politie er is, moet de gemachtigde nogmaals twee keer luidkeels herhalen dat de ouder moet vertrekken. Twee keer om misverstanden te voorkomen, de boodschap moet duidelijk zijn. Dan pas kan de politie op basis van art 461 WvSr (verboden toegang) de ouder uit het pand zetten.
Krijgt die ouder dan ook nog eens schriftelijk het toegangsverbod uitgereikt (aangetekend schrijven telt ook mee) dan ben je in overtreding. Art 184 WvSr is namelijk het negeren van het bevel. De agent vordert jou om weg te gaan. Sterker nog, wijst jou letterlijk en figuurlijk de richting; wegwezen. Doe je dat niet dan heeft de politie het recht jou aan te houden.