Alimentatieperikelen dankzij onze Overheid, die meet met twee maten.

Alimentatieverplichting

Bij scheiding ontstaat er een alimentatieverplichting voor je kind, deze wordt berekend naar draagkracht met enkele aspecten daarbij die passend zouden moeten zijn bij jou situatie. Waar er geen onderscheid gemaakt zou moeten worden in het getrouwd zijn of samenwonend zijn. We weten dat er in Nederland veel samengestelde gezinnen zijn, maar passen onze wetgeving niet aan, naar deze situatie.

Waar we tegen aanlopen, is dat als er een andere situatie is ontstaan, of vader heeft ook een eigen gezin met kinderen, dat deze pas meegenomen worden als je getrouwd bent en of geregistreerd partnerschap hebt.(Net zo krom als het  automatisch gezag verkrijgen, onder deze voorwaarden). 

Wat gebeurd er

Als je samenwoont als gezin, wordt je door de belastingdienst gezien als fiscaal partner en krijg je kindertoeslag en zorgtoeslag berekend over het gezinsinkomen. De belastingdienst houdt dus wel rekening met een nieuwe situatie en ziet jou als gezin. Echter bij alimentatieberekening, word de betaler gezien als alleenstaande, omdat ons rechtssysteem niet dezelfde regels hanteert als de belastingdienst. Het rechtssysteem ziet enkel jou gezin, als je getrouwd bent of geregistreerd partnerschap hebt. Dit is niet realistisch, je wilt je gezin onderhouden, waar jij geen kans voor krijgt, omdat je enkel samenwoont en niet getrouwd bent.Terwijl je wel verantwoording mag dragen over je gezin en de daarbij horende kinderen en wel te maken hebt met de aanpassing van de belastingdienst in jou huishouden.

Samengesteld gezin

Het samengesteld gezin wordt dus wel gezien door de belastingdienst en niet door onze overheid, waar de aanpassingen zeker in deze tijd snel gewenst zijn. Een rechter die aangeeft: Meneer u bent niet getrouwd en hoeft geen verantwoording te dragen voor uw stiefkinderen (waarvan hun vader al jaren spoorloos is en hij al jaren vader voor hun is) zij gaan niet mee in de verdeling van de draagkracht, terwijl hij toch de vader is, die zijn gezin onderhoudt!!! Gevolg: niet kunnen betalen, omdat er toch echt meer kinderen zijn om te onderhouden, je gezin doet er dus niet toe zolang jij niet getrouwd bent of geregistreerd partner bent. Dan houdt jij je niet aan de beschikking, die onjuist is vastgesteld gebaseerd op een eenpersoonshuishouden, waarvan de draagkracht onmogelijk hetzelfde kan zijn, dan die van een compleet gezin. Geweldig deze boodschap vanuit ons rechtssysteem, waar onze overheid schuldig aan is. Zodra je trouwt, kan er plots wel een verdeling komen over alle kinderen en wordt je gezin pas erkend.!  Het LBIO loopt vast, omdat loonbeslag geen optie is, omdat zij zich moeten houden aan de beslagvrije voet, die gebaseerd is op een gezin, door de belastingdienst.  

Dan moet je partner maar aan het werk, die medisch belast is, na reeds 25 jaren gewerkt te hebben en in een complexe situatie vast zit en ook 2 jonge kinderen heeft om voor te zorgen. Waar ex komt met een excuus om niet te werken,  ik heb gekozen om huismoeder te worden, welgeteld een paar jaar van haar leven gewerkt, want zij wil er zijn voor de kinderen. Hoe kun je spreken van een samengesteld gezin, als deze eenzijdig bekeken wordt, omdat onze wetgeving niet deugd, waarbij jou ex partner wederom jou kan maken en breken, dankzij ons rechtssysteem. Laten we dan ook niet spreken over een herziening, als deze kansloos gemaakt wordt en er niet feitelijk gerekend wordt naar de wijziging, zowel in draagkracht als in wijziging gezinssituatie.

Alimentatieontvanger

Dus, jou ex,  de alimentatieontvanger kan zich wel laten onderhouden door haar partner en daarbij alimentatie ontvangen. Hierdoor komt het gezin van de betaler vaak in nood en de daarbij horende kinderen. Want niet iedereen ontvangt alimentatie voor de kinderen. Bijvoorbeeld: Ex is spoorloos, Ex kan absoluut geen alimentatie betalen, maar heeft geen geld voor herziening. ( Zelfs een advocaat onder toevoeging is dan niet meer betaalbaar) Er wordt gerekend met een systeem die loongegevens baseert op 2 jaar terug, waarbij weer een peiljaarverlegging aangevraagd moet worden. Allemaal omslachtige werkwijzen, die erg langdurig zijn. Dit zijn situaties die snel en adequaat opgelost kunnen worden, echter dankzij ons rechtssysteem wordt dit vaak onmogelijk gemaakt, mede doordat zij niet op een lijn zitten met ons belastingstelsel. Hoe kan het zijn dat Belastingdienst en onze overheid niet dezelfde regels hanteren?. 

Niet te vergeten, dat hier ook vaak de strijd ontstaat en de ontvanger niet mee wil werken voor een aanpassing/ wijziging, die normaal te overleggen zou moeten zijn. Echter als jou ex niet kan communiceren, dan is dit kansloos. Die schakelt het LBIO in, die vervolgens jou het mes op de keel zet, terwijl jij toch echt niet meer kunt betalen. Dan begint de strijd, doordat de alimentatieontvanger door blijft gaan, terwijl ze weet dat je het niet kunt betalen. Gevolg: beslaglegging op een woning, melden bij de voedselbank, alles kwijt raken wat je lief is, waaronder ook vaak de omgang met je kinderen. Sommige van deze gezinnen belanden zelfs op straat, terwijl dan ook de kinderen binnen dat gezin gedupeerd worden. Communicatie tussen de ouders gaat stuk en valt vaak niet meer te repareren. Dit alles gaat ten koste van het kind.

Instanties

Instanties zoals een LBIO, die regelmatig de beslagvrije voet overschrijden, hebben zich ook te houden aan de beslagvrije voet berekening van de belastingdienst. Zij kunnen niet innen en mogen niet wijzigen of stopzetten. Waarom, omdat de ontvangstgerechtigde niet mee wil werken, ook al heb je de bewijzen aangeleverd dat er niets te innen valt en is er zelfs een beslagvrije voet vastgesteld door de ombudsman. Hierdoor ontstaat er nog meer druk en komt er meer onenigheid tussen ouders. Zoals het nu is geregeld, heeft de alimentatiegerechtigde wel de kans om een nieuw gezin op te bouwen, nog meer kinderen te krijgen, terwijl de alimentatiebetaler dankzij onze kromme wetgeving deze kans vaak niet heeft. Door deze discriminatie, werkt onze overheid mee aan ouderverstoting en het ontstaan van ernstige financiële problemen, waardoor een ouder niet meer de ouder kan zijn, die hij/ zij wil zijn. Die wordt op deze manier in een onleefbare situatie gedrukt. Wie wil er nu naar een ouder, die geen woning meer heeft? die zich moet melden bij de voedselbank? die geen leuke dingen kan doen? Waar het kind vaak mee krijgt, dat de ouder niet wil betalen ( fluistert moeder in) terwijl er niet betaald kan worden.  ( het conflict tussen de ouders en de start van ouderverstoting)

Zo moeilijk kan het echter niet zijn, er zijn een aantal punten, die met spoed aangescherpt dienen te worden door onze Overheid.

Belastingdienst is Overheid, gelijkwaardig optreden is dan ook realistisch, waar de belastingdienst rekening mee houdt, lijkt vanzelfsprekend dat de Overheid hier ook rekening mee houdt.

Zowel bij trouwen of samenwonen, zou er geen onderscheidt gemaakt moeten worden, omdat de belastingdienst bij beide vormen ook rekent naar het gezinsinkomen. Net zoals de gezagskwestie, waar gelijkwaardig ouderschap voorop moet staan getrouwd of niet getrouwd.

Als er eenmaal alimentatie is berekend en er veranderd iets in een situatie, zoals terugval van inkomen, wijziging alleenstaande naar gezin, dan zou per direct een nieuwe berekening moeten komen, zonder al die extra kosten, waardoor er geen herziening tijdig kan plaats vinden.

Langdurige rechtszaken

Langdurige rechtszaken, dure advocaten zijn hier niet de oplossing in, waarom kan er niet een wijziging ingediend worden op de alimentatiebeschikking, waar dat redelijk is, er is immers eerder een vaststelling geweest en er is enkel sprake van een wijziging, door een nieuwe situatie. Een aanpassing zou dan simpel ingediend kunnen worden, door de advocaat waar je reeds voor betaald hebt destijds. De herzieningsberekening kost gemiddeld 50 euro, deze kan dan ingediend worden, waarop het gerecht een stempel zet en hiermee discussies over financiën die aangetoond zijn te voorkomen. Het gerecht maakt geen berekening, deze worden aangedragen door je advocaat normaal gesproken, waar zij een uitspraak over doen, uiteraard passend bij onze huidige kromme onrealistische wetgeving alimentatie.

LBIO

Neem nu het LBIO, zij geven aan dat zij alimentatieberekeningen maken, maar ook al blijkt dat het lager uit valt of er sprake is van nihil stelling,  zolang de gerechtigde geen akkoord geeft, moeten zij zich houden aan de beschikking. Dit is absurd, hier kan tijdig op ingesprongen worden, doordat de situatie aangetoond is en de financiën opnieuw naar huidige juiste gegevens berekend zijn. Als dan de situatie duidelijk is, waarom heeft de gerechtigde het recht om hier tegen in te gaan, als het aantoonbaar is gemaakt. Het LBIO moet zo vele kosten maken, terwijl er niet geïnd kan worden. Om dit te voorkomen, zou via het LBIO ook een herziene berekening ingediend kunnen worden als wijziging in een beschikking, waar de aanpassing doorgevoerd kan worden. Dan zijn beide partijen geholpen, waar nu blijkt dat de gerechtigde alles bepalend blijkt en er onnodige kosten oplopen bij het LBIO en bij de betaler, waarbij enige betaling verrekend wordt met hun kosten. Dan gaat de alimentatie, nog niet geheel naar de gerechtigde en belast zij zichzelf door de procedure in stand te houden. Het LBIO vordert zijn kosten weer terug, die vaak abnormaal hoog oplopen, terwijl dit onnodig blijkt.

Schuldregeling

Als mensen in de WSNP/ schuldregeling zitten, dan blijkt alimentatie ineens wel aangepast te kunnen worden, is dat de bedoeling? Mensen dwingen in een schuldregeling te moeten, omdat zij de alimentatie niet kunnen betalen? Dat lijkt mij niet, tevens weer kosten verhogend en veel werk voor Gemeentes/ bewindvoerders/ Advocaten, waarbij de ellende niet opgelost is, waarbij op verkeerde wijze, deze instanties/ personen gespekt worden. Nihil stelling tijdens looptijd schuldregeling, maar daarna?, dan wordt je weer op kosten gejaagd, waarbij de verwachting is dat je de boel net op orde hebt en dan weer in de ellende komt, omdat ook dan een advocaat vaak te duur is. We spreken hier dan van een Cirkeleffect, die geen oplossing biedt. De overheid zou dit kunnen voorkomen, door uit te gaan van dezelfde regels als de belastingdienst en de herziening te versimpelen, waarbij de rechtbank ook minder belast zou worden en nog belangrijker het kind niet voor kijkgeld ingezet wordt, wat nu regelmatig wel gebeurd. Neem van mij aan, dat het kind dit niet waardeert en deze niet zit te wachten, wanneer zij is omgang kan hebben met de andere ouder. Hier worden er op front van de jeugdwet en de grondwet de rechten geschonden.

Omgang

Daarbij stel ik ook als de omgang onmogelijk wordt gemaakt door een ouder die zich richt op Pathogeen Ouderschap, dat die de verplichting jegens haar kind niet nakomt. Vanwaar dan de alimentatieverplichting opleggen aan een ouder, die gewist wordt in het leven van het kind. Dan blijkt die ouder plots wel een ouder te zijn en wordt deze onderhoudsplichtig gesteld vanwege de erkenning. Je hebt iets erkent, je hebt geen gezag want je bent niet getrouwd geweest, je hebt wel rechten die worden genegeerd, waar de plichten wel voldaan moeten worden, ook al zijn die als onmogelijk feitelijk vastgesteld. Het familierecht maakt de chaos, door het onderscheid te maken reeds bij de geboorte van het kind, omdat ouders toevallig niet getrouwd/geregistreerd partners waren. Waar we bij alimentatie spreken over geldzaken, waar de belastingdienst de gelijkheid van een gezin wel vaststelt of deze nu wel of niet getrouwd/ geregistreerd partners zijn. Dan lijkt het me zinvol, om via deze weg ook alimentatie vast te laten stellen, dan wordt die in ieder geval berekend naar de gezinssituatie en het inkomen, waarbij de beslagvrije voet vastgesteld wordt en er hier geen misverstanden meer over kunnen bestaan. Zij hebben immers ook gelijk inzage wanneer er sprake is van een wijziging in het inkomen en/of gezinssituatie, waarbij zij redelijkerwijs een eerlijke alimentatieberekening kunnen maken en deze kunnen wijzigen wanneer dat nodig blijkt.

Bijstand

Nog een punt, die ik mocht beleven, dankzij onze overheid. Een vrouw komt door scheiding in de bijstand, partners komen samen overeen welk bedrag er aan alimentatie betaald kan worden. Deze hebben zij laten berekenen bij een financieel adviseur. Zij zijn bezig met het opstellen ouderschapsplan en komen er samen goed uit. Zij handelen in het belang van hun kinderen. Dan grijpt de Gemeente in, die aangeeft, dat zij geen recht heeft op bijstand, mits er een alimentatieberekening komt en verwijzen haar door naar een advocaat, waar zij al weet dat ex-partner die niet kan betalen. Waarom? Zo krijg je juist ouders die met de neuzen de andere kant opstaan, logisch als je op kosten gejaagd wordt. Hierdoor komt menig kind als nog klem te zitten. De gemeente mag verwachten dat een erkend adviseur/ mediator en bij aantoning van alle financiën, dat de alimentatie goed berekend is. Waarom deze werkwijze, daar was ik het dus niet mee eens en heb hun erop gewezen, dat zij op deze wijze juist onenigheid creëren tussen ouders, waar het kind vaak gedupeerd van wordt. Zij kwamen er in eerste instantie samen goed uit onder begeleiding van een mediator/ adviseur, door hun zelf ingeschakeld. Wat krijg ik te horen? Wij moeten ons houden aan de regels van de Overheid, wij verzinnen dit niet! Waarop ik antwoord: Jullie zijn toch niet blind?, een kind kan nog zien, naar aanleiding van het inkomen, dat er minimale alimentatie betaald kan worden. Het enige wat jullie doen bewegen op deze manier is strijd tussen ouders, waar het kind bewezen de dupe van wordt. Dit was niet nodig geweest, maar dankzij die kromme regels van de overheid, werkt het helaas wel zo.

Overheid

Overheid, het wordt tijd, dat jullie de werkelijkheid is in gaan zien en de aanpassingen die nodig zijn voor zowel ouders en de behoeftes van het kind te horen, herzien en het aan te passen, in alle redelijkheid via dezelfde werkwijze als de belastingdienst. Het is de Overheid, die het familierecht geen recht aan doet en juist zorgt voor de onnodige rechtszaken en de vele kosten, vanwege de absurde wetgeving of dat deze met gemak te overschrijden valt. Want wat wel ter bescherming van het kind is mag een ouder met gezag, dankzij u overschrijden. U heeft al een strijd gecreëerd tussen ouders, omdat in het familierecht niet aan waarheidsvinding wordt gedaan en er duidelijk gemeten wordt met 2 maten. Waarbij een ouder ( met/ zonder gezag) enorm beloond wordt en de andere ouder keer op keer gestraft wordt, dankzij deze wetgeving.

Alimentatieperikelen

Het is reeds algemeen bekend dat juist alimentatieperikelen zorgen voor enorme problemen en er velen in het nauw zitten. Net zoals u gezorgd heeft dat er geen gelijkheid is in het ouderschap, door te stellen dat een moeder gelijk het gezag heeft en je verplicht moet trouwen/ geregistreerd partnerschap te hebben om wel belast te worden met het gezag.

Wederom onderscheid in samenwonen en trouwen, waar het toch duidelijk mis gaat in het familierecht. In deze tijd, waar het scheidingspercentage enorm hoog is, is het niet te bevatten, dat er gestimuleerd wordt om te trouwen, anders ben je als vader niets, dat geeft onze wetgeving weer. Je wordt immers neergezet als een zaaddonor en alimentatiebetaler, waar je geen recht of aanpassing in kunt treffen, omdat je een ex-partner hebt, die het omvormt in machtsmisbruik en overal in tegenwerkt. Tot aan de alimentatie gaat het hier verkeerd, waardoor u als overheid zich schuldig maakt aan discriminatie.

Je vormt nu eenmaal een gezin, volgens de belastingdienst, hoe kan het dan zijn, dat de overheid door absurde wetgeving, dit de kop in drukt. Op deze manier is er altijd een verliezende partij, die vecht en strijd voor een normaal leven met zijn eigen kinderen. Die geen kans krijgt om een eigen gezinsleven op te bouwen bij scheiding, waar juist de kinderen de dupe van worden.

Alimentatie is geen kijkgeld

Tot op heden wordt de alimentatie als reden gebruikt door velen, als excuus om kinderen bij je weg te houden. Echter alimentatie is geen kijkgeld, het begrip onderhoud dat is te begrijpen, maar als het duidelijk is, dat het onmogelijk blijkt, krijgt de ouder met gezag de macht in handen, waar de overheid dit in stand houd. Die gaat net zolang door tot dat ex kapot is, overschrijd met gemak al haar gezagsverplichtingen, waarbij het kind geschaad wordt. Advocaat valt niet te betalen, herziening alimentatie is hierdoor kansloos of duurt jaren voordat het uitvoerbaar is, waardoor velen in ernstige financiële problemen raken en zich kunnen melden bij voedselbank en alles verliezen wat hun dierbaar is. Ingrijpen op de wetgeving en strafmaatregel opleggen is daarom gewenst, om het voor ieder kind mogelijk te kunnen maken om van beide ouders gelijkwaardig te kunnen genieten. Het flexibel zijn, wat verwacht wordt in deze tijd, is echter onmogelijk gemaakt, omdat uw wetgeving van geen kant deugd, of niet naar behoren uitgevoerd word. Het wordt toch echt is tijd dat er gemeten gaat worden met 1 maat en dat er qua alimentatie flexibiliteit aan de orde komt, om zo veel kinderleed, ouderleed en financiële stress te doen voorkomen.

Auteur: Soraya Warnar- Soer 18-09-2018