Laten we beginnen met de motie Recourt, 26 november 2015, waarbij de Tweede kamer het unaniem met elkaar eens was/ is, dat er nu echt iets gedaan moet worden aan de vechtscheidingen.
Ja, toen werden alle scheidingen, die uit de hand lopen, nog onder vechtscheiding geschaard. Met wat druk vanuit met name Herken Ouderverstoting is nu wel duidelijk dat de scheiding waarbij het echt uit de hand loopt, waarbij uiteindelijk een kind een ouder vanuit een loyaliteitsconflict afwijst, hoog conflict scheidingen zijn, waarbij het één ouder (pathogeen) is die de strijd gaande houdt. Net zo lang totdat de andere ouder volledig is uitgebannen.
Om het af te zwakken wordt er nu dus gesproken over een complexe scheiding. Met de neiging toch weer de waarheid in het midden te leggen, maar ach, daar zijn we zelf wel bij om iedereen duidelijk te maken dat het aan jou niet ligt, toch?!
Natuurlijk stond het Ministerie VenJ vooraan om, als de slager die zijn eigen vlees keurt, deze motie uit te voeren.
Tot aan de dag van vandaag proeft Herken Ouderverstoting totaal geen motivatie om ouderverstoting echt te beslechten.
De Divorce Challenge word vlak voor de zomer gelanceerd. Wat keken ze op van de 506 ingediende plannen en hoe doorzichtig waren de uiteindelijke winnaars op dat podium. We waren losgelaten uit ons hok en lieten ons niet meer wegsturen.
Er kwam het Platform Scheiden zonder Schade onder leiding van de heer Rouvoet en kijk wie daar aan deelnemen. Wie daar 'in mogen zitten'… Besef dat dit platform het verschil niet gaat maken. Dat kan ook niet met de sterke lobby vanuit de advocatuur en jeugdzorg, de trajecten.
10 november 2017 is een belangrijke dag. De presentatie van Tavecchio/Stams kwam als een zeer onwelkome konijn uit de hoge hoed voor het Ministerie en het NJI.
Het was al die jaren gelukt om ouders uit te bannen op basis van een ingekocht rapportje het Verdeelde Kind (2002) en nu, in één keer, werd duidelijk dat die notie van rust, de koninklijke weg juist zwaar contra productief is, juist schadelijk is voor de sociale, emotionele en identitieits ontwikkeling van het kind.
Dat dit Het Verdeelde kind op NIETS is gebaseerd. Gewoon verzonnen! De richtlijnen zouden herschreven moeten worden… Nou, dat zien wij met grote zorgen gebeuren.
Maar hoe houdt je dan toch, als ministerie alles bij het oude? Hoe houdt je het verdienmodel in stand? Nou dan laat je toch gewoon een WODC rapport schrijven.
Niet voor niets worden de ouderplatformen, waaronder Herken Ouderverstoting genegeerd, wat zeg ik, gedemoniseerd,
Hadden we net afgerekend met die koninklijke weg, zitten we te kijken met een WODC rapport dat rammelt aan alle kanten, waardoor het verdienmodel beloond wordt en de gepaste oplossingen uiteraard uit de weg worden gegaan. Meteen heeft Herken Ouderverstoting er iets van gevonden.
Met als gevolg een behandeling in de Tweede Kamer waar de schrijvers aan het rapport zich mochten verantwoorden: https://www.youtube.com/watch?v=bYFtxfUDpFM&t=12s
Stuitend, met name de houding, de ongevraagde extra benadrukking van Drs Inge van der Valk, 50 min, 20 seconden.
Vraag je eens af waarom onze volksvertegenwoordiging dit hele verhaal als zoete koek slikt. En weer confronteert Herken Ouderverstoting onze lethargische volksvertegenwoordiging.
Punt is dat dit WODC rapport ons zal achtervolgen en benadelen:
Kijk met name naar de antwoorden van onze minister Sander Dekker en de geveinsde hulpeloosheid. Het is allemaal zo lastig en ingewikkeld; het bestrijden van ouderverstoting, de huidige gevallen, het is onmogelijk. Daarbij verwijst dus onze Minster naar dat rapport. Terwijl onze Minister beter weet. Beter hoort te weten, daar er na de presentatie van dat rapport het symposium heeft plaats gevonden.
Nota bene op verzoek van de Rechtspraak en het Ministerie dat ons uitdaagden om met mensen op niveau te komen, met passende oplossingen. Dat hebben wij gedaan en hoe!
Sterker nog; Dr. Childress is samen met Dorcy Pruter de dag erop, 26 februari 2019, naar het Ministerie van VenJ geweest voor een vier uur durende privé sessie aan de topambtenaren, waaronder in ieder geval aanwezig waren Anna van Beuningen, Peter Levenkamp en Heleen Koppejan-Lutze (waarom deze dame erbij zat is ons een compleet raadsel).
De top ambtenaren (die dus echt aan de knoppen zitten en de grote veroorzakers van dit leed zijn) hebben op kosten van Herken Ouderverstoting dus een vier uur durende privé sessie gehad, waarbij Dr. Childress zelfs heeft aangeboden om zijn werkende methodes als pilots in te voeren.
Op onze kosten, want ook al beschikt het Ministerie en het Platform Scheiden zonder Schade over 4,5 miljoen om uit te geven aan het verkrijgen en delen van de juiste informatie ter bestrijding van ouderverstoting en dus opvolging geven aan de motie Recourt, aan echte antwoorden op dit vraagstuk willen ze tot op de dag van vandaag geen cent uitgeven.
Dus heeft Herken Ouderverstoting, samen met het Vader Kennis Centrum en Stichting KOG dan maar alles zelf georganiseerd, gefaciliteerd en gefinancierd. En ja, dus ook die privé sessie betaald, want er kon geen cent van die 4, 5 miljoen af om echte oplossingen te financieren. Daarmee speelt het ministerie zich enorm in de kaart. (Saillant detail, Dr. Childress ging na afloop naar het toilet bij het Ministerie van VenJ en had zijn mini-laptop bij de wastafel laten liggen. Tot op de dag van vandaag is dat ding vermist/kwijt. Moet kunnen aldus de heer Levenkamp, het is nu eenmaal een groot departement en ze kunnen niet nagaan wie dat ding is zijn/haar tas heeft gestoken, zich heeft toegeëigend).
Wat nu? Want dat WODC rapport, daar zullen wij iets mee moeten. Niet voor niets heeft minister Grappenhaus ingegrepen en is die club uit het gebouw gezet. Niet voor niets liggen er rapporten over de intimidatie en onveilige werksfeer binnen die ministeries.
Wij, de bevolking, de burgers, zijn daar dus mooi het slachtoffer van en ik vraag me echt af wanneer onze volksvertegenwoordiging moedig en gemotiveerd genoeg is om nu eindelijk de vuist op tafel te slaan en deze hele gang van zaken te beëindigen.
Wanneer dat rapport dus door de versnipperaar gaat en er een nieuw gedegen rapport komt, waarbij de mensen, wetenschappers, met goede kennis van zaken een podium krijgen. Het is onze burgerplicht om iedereen bewust te maken van deze idioterie: Het hoe, waarom en vooral de onjuistheid van het WODC rapport:
Jeugdzorg roept om meer geld. Ons advies; NIET DOEN! Dwing eerst deze hele sector schoon schip te maken. Alle contra productieve trajecten te stoppen. Afscheid te nemen van een compleet pervers systeem van beloningen bij OTS en UHP’s (uithuisplaatsingen).
De verklaring, op gesteld door onze wetenschappers, waarbij het aantal handtekeningen van integere professionals alleen maar zullen toenemen, waardoor het duidelijk wordt wie aan welke kant van de streep staat, moet ter hand genomen worden.
Afscheid te nemen van het toernooimodel bij complexe scheidingen. Werk te maken van goede scholing waar dat nodig is; jeugdzorg breed, maar zeker ook bij de rechtspraak.
Rest mij de vraag: waar is de compassie? Waar is de empathie? 428.000 kinderen bij jeugdzorg… Los van al die mensen die rondlopen met trauma’s vanuit hun jeugd.
De voorspelde maatschappelijke ramp van Prof Hoefnagers rond de jaren 2000 (waardoor dus dat rapportje het verdeelde kind is in gekocht uit kostenbesparing) komt nu tot uiting en de vraag is of het tij nog te keren is.