"Waarom mogen 16.000 kinderen per jaar één van hun ouders niet zien en vinden wij dat normaal? Goede vraag. Iedereen weet dat het voor de ontwikkeling van een kind niet goed is om tegen een ouder te worden opgezet. En toch gebeurt het. In 80% van de gevallen gaat het om vrouwen die hun kind(eren) gebruiken als chantagemiddel."
https://www.telegraaf.nl/e/937527593/
Column Catherine Keijl, Telegraaf, Vrouw, 29 januari 2020
Verstoting
Waarom mogen 16.000 kinderen per jaar één van hun ouders niet zien en vinden wij dat normaal?
Goede vraag. Iedereen weet dat het voor de ontwikkeling van een kind niet goed is om tegen een ouder te worden opgezet. En toch gebeurt het. In 80% van de gevallen gaat het om vrouwen die hun kinderen gebruiken als chantagemiddel.
Als Pietje niet om zes uur thuis wordt gebracht dit weekend, krijg je hem de komende weken niet te zien.
Je vader is een zak, hij is onbetrouwbaar. Je moeder is een bitch, ze denkt zich maar alles te kunnen permitteren. Je wordt er als kind niet blij van, maar ook voor de ouders is het schadelijk.
Kinderen van verstoten ouders ontwikkelen op latere leeftijd zelf psychische en emotionele problemen. En de verstoten ouder gaat letterlijk kapot van verdriet, wordt radeloos en ontwikkelt psychische en somatische klachten.
Uit mijn omgeving weet ik dat het niet alleen de ouders treft. Ook grootouders, dol op hun kleinkinderen, mogen hen niet meer zien. Zo raakt deze problematiek hele families.
En dan hebben we het nog niet eens over de pijnlijke stilte die er valt op verjaardagen, wanneer de exen elkaar per ongeluk treffen. De hele familie stelt alles in het werk om ze elkaar te laten ontlopen, maar soms slaat het toeval toe en ontstaan er alsnog drama’s.
’Dertig jaar geleden was het normaal als er op tv gerookt werd’, zegt Annemarie van Mackelenbergh, voorzitter van de Stichting Echt Scheiden Zonder Schade. ’Tegenwoordig is dat ondenkbaar. Daar moeten we ook heen met de ouderverstoting. Het moet gewoon zo worden dat als ouders de ander uitsluiten, de omgeving reageert met: dit kan echt niet.’
In 15% van de gevallen wil het kind de uitwonende ouder niet meer zien. Begrijpelijk als het kind dagelijks geïnfecteerd wordt met verhalen over hoe slecht die ouder wel niet is.
Uit eigen ervaring weet ik dat het uiteindelijk goed kan komen. Het kost een jaartje of dertig. Het kind van mijn eerste man werd door zijn moeder constant geïndoctrineerd met teksten over wat een verschrikkelijk mens ik was.
Het kind en ik kunnen het nu heel goed samen vinden, maar daarvoor moest de moeder wel eerst overlijden. Hij was nog zo onder de invloed van haar, dat hij zelfs als volwassen man geen contact met me op durfde te nemen. Toen hij dat uiteindelijk wel deed, bleken de verhalen over mij bewijsbaar onjuist. Maar het verdriet en de schade waren al aangericht.
Zonde van al die kostbare jaren die vreugdeloos voorbij gingen.
De cijfers spreken voor zich.
Wij, de maatschappij, horen elkaar aan te spreken.
Als jouw ex niet gevaarlijk is voor jouw kinderen, wie ben jij dan om excuses te vinden om die ouder uit te bannen? Wie ben jij om met 'ja maar' te komen?
Noodgedwongen zijn wij op zoek gegaan naar antwoorden.
Hoe kan het zijn dat 2 kinderen per uur het contact verliezen met de uitwonende ouder, wiens ouderschap voor de scheiding niet ter discussie stond? Hoe kan het zijn dat verstotende ouders grenzeloos zijn en niemand in de keten daarop ingrijpt? Hoe kan het zijn dat vermoedens, onderbuikgevoelens , beeldvorming door exen (en ja, 80% is vrouw!) , onverwerkt eigen trauma van de professionals, valse aangiften/meldingen, niet nakomen van beschikkingen er toe leiden dat liefdevolle, geestelijk gezonde ouders onderworpen worden aan allerlei onderzoeken en trajecten? Hoe kan het zijn dat daarmee heel veel kinderen hun jeugd wordt ontnomen? Bevraagd door allerlei mensen, zogenaamde professionals, die totaal niet bevoegd zijn om deze gesprekken aan te gaan?
Iedereen kent wel iemand die.... van de generatie geboren tussen 1972 en 1992 heeft 1/5e geen contact met de vader. 500.000 één-ouder gezinnen.....Rapporten vol over de verminderde slagingskansen voor de kinderen die aan de totale misplaatste machteloosheid zijn overgeleverd.
Want er zijn oplossingen! Noodgedwongen hebben wij een stappenplan uitgewerkt voor elke ouder waarvan de kinderen in een loyaliteitsconflict komen, omdat 1 ouder zo rancuneus is, dat deze ouder liefde, support, ondersteuning, opvoeding , alles wat een kind mentaal rijker kan maken, het kind ontzegd.
Ouderverstoting is kindermishandeling en ex-partnergeweld. Uiteindelijk komt de waarheid altijd uit en wat heb jij dan uit te leggen? Neem je dan jouw verantwoordelijkheid of zeg je dat het toch de keuze van jouw kind is geweest…?
Voor alle ouders die ZELF ouderverstoting willen stoppen: De blauwdruk!