Afgelopen dinsdag kreeg ik een mail van Sven Koopmans, tweede kamer lid voor de VVD. Hij wilde me informeren dat er gisteren in de tweede kamer een motie zou worden ingediend die het weghouden van kinderen bij de andere ouder strafbaar zou stellen. Ik stelde zijn persoonlijke berichtje zeer op prijs.

Strafbaar

Het was dan ook fijn om gisteren veel appjes en berichtjes te krijgen die allemaal verwijzen naar de nieuwsberichten en kranten van die dag! Berichtjes van vrienden, collega’s, ouders uit de klassen van mijn kinderen, zelfs wildvreemden die mijn verhaal kennen en nu ineens zien dat dit een veel grotere plaag is dan alleen mijn verhaal: jaarlijks komen er 16.000 kinderen bij die verstoten worden van een ouder. Op dit moment zijn er al bijna 1 miljoen mensen die dagelijks te maken hebben van het verdriet van het gemis van een kind in hun familie. En jaarlijks groeit deze groep met ca 75.000 mensen!

Motie

Deze motie is een eerste stap maar er moet nog een wet gemaakt worden en vervolgens geïmplementeerd en daarna moet de rechtbank hier nog invulling gaan geven aan de uitvoering. Maar goed het is een eerste stap om de weigerachtige ouder onder druk te kunnen zetten om in het belang van het kind te handelen. Want het weghouden van kinderen bij de andere ouder is niets meer en minder dan geestelijke kindermishandeling en ex-partner geweld. En nooit in het belang van de kinderen.

Rapport Rouvoet

Er is onlangs een rapport uitgekomen van André Rouvoet waarbij de jeugdzorg, politie en justitie al mee krijgt dat ze hiertegen moeten gaan optreden. Maar de jeugdzorg faalt. Stellen zelfs dat ze vonnissen van rechters niet hoeven op te volgen, vinden de het rapport en aanwijzingen van Rouvoet onnodig zijn en zijn van mening dat ze de adviezen niet hoeven op te volgen, ze willen dit probleem niet erkennen en vinden extra opleidingen en bijscholing voor hun eigen medewerkers op dit specifieke onderwerp niet nodig.

In de afgelopen maanden heb ik veel lotgenoten gesproken en heb ik een groot aantal andere dossiers van andere ouders bij jeugdzorg Brabant mogen lezen. Het is niet een klein hoopje misstanden, het is een hele grote (puin)hoop bij JBB. Handelingsonbekwaam, economische belangen boven de belangen van de kwetsbare kinderen en grote missers met hele grote gevolgen voor betrokken kinderen en ouders. Om vervolgens weg te kijken en de schuld elders neer te leggen.
Maar het is van de zotte dat het strafrecht erbij gehaald moet worden om dit voor elkaar te krijgen.

Het is van de zotte dat je aangifte moet gaan doen tegen je ex-partner, de andere ouder van je eigen kinderen. Kinderen die je uit liefde samen ooit op de wereld hebt gezet. Oh, was het geen liefde? Okay dan niet, maar dat geeft je als ouder nooit het recht om de andere ouder uit het leven van je kinderen te weren. Waar is dan het gezonde verstand gebleven als je je kinderen geen emotionele toestemming geeft om contact te hebben met de andere ouder? En hoe kan een ouder zijn of haar kinderen goed opvoeden als je ze niet eens toestemming durft te geven om naar de andere ouder te gaan.

En hoe is het mogelijk dat jeugd zorgwerkers, die zelf ook vader of moeder zijn, dit toelaten. Hoe voeden die hun kinderen op met welke waarden en normen. Hoe kan het dat een bestuurder van een jeugd zorginstelling, die zelf vader en wellicht opa is, dit toelaat in zijn instelling? Het zegt heel veel over de verkniptheid van deze jeugd zorgwerkers en de leiding aldaar. Maar alleen borging in het strafrecht voorkomt geen ouderverstoting en daarmee voorkom je dus ook geen emotionele schade.
Via het strafrecht kun je (straks)iemand dwingen maar daar los je het probleem niet mee op. Want de emotionele toestemming is er dan nog steeds niet.

Het is de weigerachtige ouder, en haar ondersteunende netwerk, die vervolgens aangesproken moet worden en geholpen moet worden om dit gedrag te laten veranderen en eruit te krijgen. Want was Michael P ook niet veroordeeld via het strafrecht. En wat heeft hij gedaan met Anne Faber? Strafrecht alleen help niet.

Hulpverleningstraject

Er zal bijvoorbeeld voor deze ouders een hulpverleningstraject opgestart moeten worden. En zolang dat loopt moeten de kinderen beschermd worden tegen de negatief programmerende verstotende ouder en begeleid worden door een goede hulpverlener met verstand van zaken en gecertificeerd als kenner van ouderverstoting. Een hulpverlener die niet kiest voor de verstotende ouder maar kiest voor wat in het belang is van elk kind: Contact met beide ouders. En niet zoals nu: geen contact met 1 van de ouders omdat rust geboden is. Dat geeft immers een verstotende ouder alleen maar meer ruimte desastreuze invloed uit te oefenen.

Daarom: gisteren was weer een dag waar een klein stapje voorwaarts is gemaakt in de strijd tegen ouderverstoting en voor alle kinderen die geen contact mogen hebben met een van de ouders. Gisteren is weer een klein beetje vooruitzicht geboden aan verstoten ouders. Maar willen we dit nu echt weg krijgen uit de wereld? Dan moet er nog veel gebeuren. En de hele maatschappij kan daar aan bijdragen: Kijk dan niet meer weg. Spreek uw zorgen uit. En stop niet uw kop in het zand en herken ouderverstoting.

#ikkijknietmeerweg

Laat de hashtag #ikkijknietmeerweg rondgaan. Maak de maatschappelijke verontwaardiging groot. Geef ouders en grootouders en andere familieleden die hun kinderen, kleinkinderen, neefjes en nichtjes niet meer zien een steun in de rug door te zeggen dat je niet meer weg kijkt.
En spreek mensen aan die wel wegkijken. Het netwerk van verstotende ouders, maar ook de familie en verstotende ouders zelf. Maar ook hulpverleners, wethouders, politie, advocaten, mediators, gezinscoaches, onderwijzers en kindercoaches. Laat met #ikkijknietmeerweg weten dat je ziet wat er gebeurd en dat dat niet oké is. En dat de maatschappij het falen van de jeugdzorg beu is.

Het drama van Hoogeveen had nooit mogen gebeuren en hoeven te gebeuren als de jeugdzorg zijn werk had gedaan. En Hoogeveen was niet het laatste dossier. Er komen nog veel meer voorbeelden aan die het echte falen van de directies en jeugd zorgwerkers bloot gaat leggen. Dusdanig falen dat het strafrecht echt toegepast moet gaan worden, maar dan op de hulpverleners. Want los van de ouder die het contact met de andere ouder tegenhoudt faciliteert de jeugdhulpverlening deze mishandeling.

Maatschappelijke verontwaardiging

Het wordt tijd dat de maatschappelijke verontwaardiging nu gaat postvatten in Nederland. Dat we met elkaar opstaan en Ouderverstoting de wereld uit gaan helpen en dat we de verstotende ouders nu echt als maatschappij gaan aanspreken. Dat de maatschappij het niet meer pikt wat er gebeurd. En dat we heel snel die kinderen die hier de dupe van zijn gaan helpen.
En ja het gaat om de kinderen. Sta open voor kinderen waarvan je weet dat zij een van de ouders niet meer zien.

En geef ze a.u.b. het vertrouwen dat het helemaal okay is om te houden van beide ouders. Dat het okay is dat ze balen dat papa en mama uit elkaar zijn. En dat ze mogen groeien en zich ontwikkelen tot evenwichtige volwassenen met de hoopvolle gedacht dat papa en mama misschien niet meer van elkaar houden, maar dat beiden ouders nog steeds even veel van het kind houden! Dat ook jij de situatie van vóór de scheiding kent en ziet dat het beeld wat nu gegeven wordt over de verstoten ouder niet klopt. Dat de kinderen eerlijk mogen zijn en dat je de gesprekken met hun vertrouwelijk behandelt.

Dat ze hun verdriet met jou kunnen delen. Maar bovenal dat je het verdriet van de verstoten ouder kent en hoe hard die vecht om in contact te komen en blijven met zijn eigen kinderen maar op alle fronten door de verstotende ouders en hulpverleners tegengewerkt wordt, negatief wordt weggezet of belachelijk gemaakt.
Dus #ikkijknietmeerweg. Omdat een kind altijd al de dupe is van een scheiding hebben ze het recht dat ze volwassenen om zich heen hebben die zeggen: Ik kijk niet meer weg. Ik zie dat kind en ik zie dat het kind recht heeft op omgang met beide ouders.

Daarom zeg ik tegen alle betrokkenen: kinderen die één van hun ouders niet meer zien, ouders die hun kinderen niet meer zien, opa’s & oma’s en andere familieleden die het gemis moeten ervaren van familieleden: #ikkijknietmeerweg
Maar ook tegen alle ouders die hun kinderen weg houden bij de andere ouder, hun netwerken maar ook alle hulpverleners, wethouders, politie, advocaten, mediators, gezinscoaches, onderwijzers en kindercoaches die hier niet tegen optreden: #ikkijknietmeerweg
Meer weten over ouderverstoting en de kenmerken? Kijk dan op 167-rode-vlaggetjes

Delen mag #ikkijknietmeerweg