Te vaak krijgen we als excuus te horen dat ouderverstoting ingewikkeld is. Dat ‘men’ de signalen niet kan zien of onderscheiden, laat staan dat men  er tegen op kan treden. Sterker nog, wij hebben al te vaak gehoord dat de rechter liever negen onschuldige ouders weghoudt bij de kinderen, dan dat de rechter een foute ouder door de mazen laat glippen. Extra stuitend is het dan om te constateren, dat er rond de 100.000 kinderen nog steeds in Nederland mishandeld worden. Daaronder dus 16.000 kinderen per jaar die het contact verliezen met de uitwonende ouder, wiens ouderschap niet ter discussie stond voordat de ouders uit elkaar gingen.

Nu is er momenteel enorm veel bekend rondom ouderverstoting. Ook wat je er tegen kunt doen en wat is er mis met vakliteratuur bijhouden? Om- of  bijscholen? Waarom worden procedures niet aangepast waarom wordt er niet ingegrepen in het falend rechtssysteem? Simpelweg omdat men het gevoel van urgentie niet deelt Waarom zouden men ook? Er wordt liever vastgehouden aan het oude vertrouwde. Banen en verdienmodellen zijn leidend. Zou men naar ons willen luisteren, dan valt er nog een hoop te redden, maar dat is een brug te ver. Wie zijn wij, die ouders om autodidact te zijn?! Ouders die er iets van willen vinden worden al snel als strijdend aangemerkt. Al met al kunnen wij het niet snel goed doen. Maar toekijken op deze vreselijke vorm van kindermishandeling, als je hiervan eenmaal bewust bent, kan natuurlijk ook niet.

Meewerken aan contra productieve kostbare trajecten terwijl de tijd wegtikt en de verwijdering onherstelbaar wordt, kan anno 2019 niet meer. Er is nu immers te veel  bekend en er zijn goed werkende oplossingen; Het is een kwestie van willen en doen. Vandaar dat wij, samen met het vader Kennis Centrum en stichting KOG, de gelederen hebben gesloten. Wij organiseren, faciliteren en ja, wij financieren zelfs dit symposium (terwijl er toch heel veel geld wordt gestoken en verbrast in een platform dat de belangen van de maatschappij niet centraal stelt).

Op de dag zelf zullen wij uiterst terughoudend zijn. 25 februari 2019 geven wij het podium aan zes echte wetenschappers en hebben wij een betrokken ‘goede’ rechter bereid gevonden om dag voorzitter te zijn.

Wij hebben zelfs via betrokken sponsors (lees; vermogende ouders) zo veel geld gekregen dat wij Dr. Childress naar Nederland hebben kunnen halen.

25 februari willen wij afrekenen met de handelingsverlegenheid. Met de (bewuste) handelingsonbekwaamheid.

Naast het delen van de juiste kennis verheugen wij ons op de plenaire discussie. Een discussie op de inhoud! Wij nodigen iedereen uit om 25 februari te komen en hun visie te delen opdat wij een aanzet hebben tot één richtlijn/consensus, zodat met name de rechtspraak effectief met ouderverstoting om kan gaan. Zodat wij niet langer afhankelijk zijn van die ene rechter, die ene jeugdhulpverlener of naar contra productieve trajecten worden gestuurd.

• Niet komen, maar wel nog aan ons leed willen verdienen middels weer een andere vorm van een soort traject-je en dat ons willen opleggen, hoeven wij niet langer te accepteren.
• Niet komen is kleur bekennen. Is toegeven dat jij de inhoudelijke discussie niet kunt voeren, dat je niet die visie hebt om ouderverstoting te stoppen. Dat jij net zo goed niet weet wat te doen met verstotende ouders.

Dus bij deze onze eerste oproep: Deel de flyer/folder van het symposium aan ieder met wie jij de afgelopen jaren kennis hebt gemaakt met betrekking tot jouw kind en ouderverstoting, vanuit professionele zin. 

Denk daarbij aan:

• De rechters
• De instanties, de uitvoerenden, maar zeker ook de beleidsmakers en de directies
  • De Raad van kinderbescherming
  • Veilig Thuis
  • Jeugdzorg
  • Omgangshuizen
• De gedragsdeskundigen
• Pedagogen
• Psychologen
• Huisartsen
• Vertrouwenspersonen op scholen, maar ook de directies en het bestuur
• De politiek, de gehele Tweede kamer (ja, ouders, laat de kamerleden overspoeld worden met uitnodigingen
• Beleidspersonen, districtschefs, regio chefs van de politie
• Het openbaar Ministerie
• Jouw wethouder, die de zorg inkoopt.
• Etc.

De lijst kan zo lang zijn, een uitnodiging is digitaal zo verstuurd.

En kom zelf! Zeker als bovengenoemde mensen zich niet geroepen voelen evidence based kennis te komen opdoen. Zeker als bovenstaande mensen niet over hun eigen schaduw heen kunnen stappen. Dan kan jij het ze allemaal uitleggen, de volgende keer dat jij weer kennis moet maken en voor jouw kind wilt opkomen.

Opdat niemand na 25 februari nog bewust handelingsonbekwaam kan zijn.