Een triangulatie (driehoeksverhouding) ontstaat vaak in een verhouding tussen ouders en een kind. Een kind krijgt een dragende verantwoordelijkheid om de relatie in stand te houden. Het meest voorkomende patroon is dat vader en moeder een conflict hebben en dat het kind (soms onbewust) door één van de ouders uitgenodigd wordt een coalitie te sluiten tegen de andere ouder.
Het kind kan ook een diplomaat worden: de verantwoordelijke boodschapper tussen beide ouders.
Diplomaat
De diplomaat is het kind dat zelfs in staat is tussen 2 kamers heen en weer te lopen en uit te leggen aan de ene ouder wat de andere ouder bedoelt. Het kind leert “ik kan alleen maar veilig zijn als ik mijn ouders leid”. Dit leidt tot aanmatigend gedrag.
Deze kinderen worden later vaak diplomaten of bemiddelaars, het zijn de mensen die de vrede willen bewaren. Ze bemoeien zich met situaties, ook al wordt daar niet om gevraagd.
Coalitie
Als er sprake is van coalitie, is de dynamiek iets anders.
Stel: het kind is samen met de moeder tegen de vader, die drinkt. Het kind wil de moeder verdedigen. Omdat het kind zich met beide ouders wil identificeren, identificeert het zich onbewust met dat deel dat er niet mag zijn (de ouder die er niet mag zijn, geminacht of ontkend wordt). Een coalitie is heel schadelijk voor een kind, omdat het zich niet kan identificeren met de andere ouder, waardoor het zich gedwongen voelt de helft van zijn bestaansgrond te verwerpen. Ook als de moeder en dochter meer vriendinnen zijn dan moeder en dochter en er dingen verteld worden bijvoorbeeld over de relatie met vader kan dat ook heel schadelijk zijn.
Iemand ontbreekt
Deze dynamiek komt naar voren, wanneer iemand verzwegen is, geen plek heeft gehad, niet geëerd is voor bepaalde verdiensten of op een andere manier buitengesloten is. Er wordt door de representanten dan vaak aangegeven dat er iemand wordt gemist. Ook zie je vaak onbewuste identificaties met de buitengesloten persoon.
Bron: MEINO KORENHOF